شناسايي و رتبه‌بندي روش‌هاي يادگيري فعال در آموزش حسابداري با استفاده از فرآيند تحليل سلسله مراتبي فازي (Fuzzy AHP)

هدف: هدف اصلي اين پژوهش تعيين روش‌هاي يادگيري فعال در آموزش حسابداري و رتبه‌بندي آن‌ها با استفاده از فرآيند تحليل سلسله مراتبي فازي است. روش: روش‌هاي يادگيري فعال در آموزش حسابداري با استفاده از بررسي كتابخانه‌اي شناسايي و در يازده روش طبقه‌بندي‌ و بر اساس الگوي تحليل سلسله مراتبي فازي، توسط آزمودني‌ها رتبه‌بندي شدند. سپس بين رتبه‌هاي موجود قبل از استفاده از اين الگو و بعد از آن، مقايسه‌ تطبيقي صورت گرفت تا تفاوت‌هاي احتمالي مشخص شود. جامعه آماري پژوهش استادان رشته حسابداري و روش جمع‌آوري داده‌ها از طريق پرسشنامه است. يافته‌ها: يافته‌ها نشان مي‌دهد كه بر اساس فرايند رتبه‌بندي تحليل سلسله مراتبي فازي، روش‌هاي حل مسئله توسط دانشجويان به صورت جداگانه در كلاس، سخنراني اصلاح شده، پرسش‌هاي شفاهي از دانشجويان، كوييزهاي كلاسي و حل مسئله در قالب گروه‌هاي كوچك در كلاس بالاترين رتبه را دارند. افزون بر اين، بين رتبه‌بندي روش‌هاي يادگيري فعال در آموزش حسابداري قبل از استفاده از الگوي فرايند تحليل سلسله مراتبي فازي و بعد از آن تفاوت معناداري وجود دارد. نتيجه‌گيري: براساس نتايج پژوهش، مي‌توان گفت استفاده از روش‌هاي يادگيري فعال منجر به اثربخشي آموزش در رشته حسابداري مي‌گردد. دانش‌‌افزايي: انتظار مي‌رود روش‌هاي شناسايي شده در اين پژوهش منجر به بهبود آموزش موثر در رشته حسابداري گردد و در نتيجه فاصله بين نيازهاي جامعه و مهارت حسابداران كاهش يابد. همچنين نتايج اين پژوهش مي‌تواند به كميته برنامه‌ريزي رشته حسابداري، استادان اين رشته و كميته‌هاي آموزشي دانشگاه‌ها به منظور ارتقاي كيفيت آموزشي خصوصاً در رشته حسابداري كمك شاياني نمايد.