بررسي اثر ماليات ‌بر ارث‌ بر توزيع درآمد در ايران: رهيافت خودرگرسيون با وقفه توزيعي (ARDL)

امروزه توزيع درآمد و راه‌هاي تعديل نابرابري در توزيع درآمد موردتوجه بسياري از سياست‌گذاران قرارگرفته است. پيامدهاي نامطلوب اجتماعي و اقتصادي افزايش نابرابري درآمد در جامعه بر هيچ‌كس پنهان نيست لذا دولت‌ها را بر آن داشته تا بهبود توزيع درآمد را در صدر اولويت‌هاي خود قرار دهند. نابرابري به‌صورت تفاوت افراد جامعه در دستيابي به منابع اقتصادي تعريف مي‌شود و عوامل مختلفي در توزيع نابرابر درآمد نقش دارند. سياست‌هاي مالي دولت قطعاً مي‌تواند در كاهش نابرابري و توزيع مجدد درآمد مؤثر باشد. در اكثر كشورهاي توسعه‌يافته، سياست‌هاي توزيعي دولت، از طريق سياست‌هاي مالياتي صورت مي‌گيرد. ماليات علاوه بر اين‌كه از مهم‌ترين منابع درآمدي دولت‌ها محسوب مي‌شود يكي از ابزارهاي مؤثر در بهبود توزيع درآمد است. هدف پژوهش حاضر بررسي تأثير ماليات ‌بر ارث بر توزيع درآمد ايران طي دوره زماني زمستان 1385 الي پاييز 1397 هست. بدين منظور از روش اقتصادسنجي ARDL بهره گرفته شده است. بر طبق نتايج اين پژوهش، ماليات بر ارث و نرخ رشد اقتصادي مي‌تواند ضريب جيني را در بلندمدت كاهش دهد و باعث بهبود توزيع درآمد شود. بعلاوه افزايش مخارج دولتي، افزايش نرخ تورم، افزايش نرخ رشد جمعيت و نرخ بيكاري مي‌تواند در بلندمدت باعث افزايش ضريب جيني و ناعادلانه‌تر شدن توزيع درآمد شود.