بررسي ديدگاه دانشجويان رشته پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران در خصوص برنامه هاي كارآموزي در دوران بيماري كوويد-19

زمينه و هدف: برنامه‌ي درسي به‌عنوان قلب نظام آموزشي، از عوامل موثر در تحقق اهداف و رسالت دانشگاه مي‌باشد و ارزيابي آن از اهميت ويژه‌اي برخوردار است. ازآن‌جاكه آموزش پزشكي با حيات انسان‌ها سروكار داشته و دوره‌هاي كارآموزي در شكل‌دهي توانمندي حرفه‌اي دانشجويان پزشكي نقش اساسي دارند، اين پژوهش با هدف تعيين ميزان مطلوبيت برنامه‌هاي كارآموزي از ديدگاه دانشجويان رشته پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران در دوران بيماري كوويد-۱۹ بر اساس عناصر نه‌گانه‌ي فرانسيس كلاين انجام گرديد. روش بررسي: در اين مطالعه، از روش توصيفي-پيمايشي استفاده شد. جامعه‌ي آماري ۴۸۷ دانشجوي رشته پزشـكي دانشـگاه علوم پزشكي تهران بودند كه در زمان انجام پژوهش در حال گذراندن مرحله كارآموزي بوده و پرسش‌نامه به‌صورت سرشماري در اختيار آنان قرارگرفت. تعداد نمونه بر اساس جدول مورگان ۲۱۵ نفر تعيين گرديد. ابزار پژوهش پرسش‌نامه استاندارد بوده كه روايي آن توسط استادان حوزه‌ي علوم‌تربيتي تأييد شد و پايايي آن با روش آلفاي كرونباخ ۰/۷۹۴ محاسبه گرديد. براي تحليل داده‌ها از روش‌هاي آمار توصيفي(شامل جداول آماري، نمودارها، شاخص‌هاي مركزي و پراكندگي) و آمار استنباطي(شامل آزمون‌هاي t تك نمونه اي و t دو نمونه مستقل) استفاده شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه برنامه‌هاي كارآموزي از ديدگاه دانشجويان پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران در دوران بيماري كوويد-۱۹ با توجه به اين‌كه آماره t كليه متغيرهاي پژوهش كمتر از ۱/۹۶ مي‌باشد(اهداف آموزشي ۴/۷۳۵-=t،، محتواي آموزشي ۰/۶۶۶=t، فعاليت‌هاي يادگيري ۷/۸۱۲-=t، راهبردهاي تدريس ۴/۲۴۶-=t، مواد و منابع آموزشي ۰/۹۷۰-=t، گروه‌بندي فراگيران ۵/۲۲۳-=t، فضا(مكان) يادگيري ۴/۰۲۹-=t، زمان يادگيري ۵/۰۴۳-=t، و ارزشيابي يادگيري ۷/۳۴۸-=t) از منظر كليه عناصر مطلوب نبود. همچنين مشخص شد كه در خصوص مطلوبيت اين برنامه‌ها به جز عنصر اهداف آموزشي، تفاوت ديدگاه معناداري بين دانشجويان دختر و پسر وجود ندارد. نتيجه‌گيري: باتوجه به نتايج پژوهش، برنامه‌هاي كارآموزي رشته پزشكي دانشگاه علوم پزشكي تهران در دوران بيماري كوويد-۱۹ با چالش‌هايي روبه‌روست. بنابراين ارايه برنامه‌اي كه با شرايط سازگار بوده و بتواند نيازهاي آموزشي فراگيران را فراهم آورد ضروري است.