مطالعه تحليلي نقوش گياهي انتزاعي تزيينات معماري مسجد جامع وكيل شيراز

مسجد جامع وكيل شيراز به عنوان شاخص‌ترين بناي مذهبي دوره زنديه در تاريخ هنر و معماري اسلامي ايران شناخته مي‌شود و از جمله زيباترين و مستحكم‌ترين مسجدي است كه بعد از دوره صفويه در ايران ساخته ‌شده است. اين مسجد از نظر ويژگي‌هاي معماري و تزييني مي‌تواند مصداقي از تاريخ معماري اين دوران باشد. با توجه به پيشينه ساخت مسجد وكيل مي‌توان دريافت كه اجزاي معماري اين مسجد به دليل ساخت و پرداخت در دوره‌هاي مختلف در سبك تزيينات به‌ويژه در كاشي‌كاري، تفاوت‌ها و شباهت‌هايي دارند. بر مبناي اين پيش‌فرض اين پژوهش به بررسي انواع نقوش گياهي، طبقه بندي طرح‌هاي تزييني و بيان شباهت‌ها و تفاوت‌هاي ميان اين نقوش در تزيينات معماري مسجد وكيل شيراز مي‌پردازد. روش تجزيه ‌و تحليل نتايج حاصل از داده‌هاي اين پژوهش توصيفي-تحليلي است. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان مي‌دهد نقوش گياهي در فضاهاي مسجد با وجود تنوع و فراواني ظاهري، ويژگي‌هاي مشتركي دارند و از الگوهاي منسجم و مشابهي در طراحي پيروي مي‌كنند.