فراتحليل مطالعات هفتاد سال برنامه‌ريزي توسعه، به منظور كاربست در تنظيم نظام‌نامۀ تدوين برنامه هفتم توسعه

مسئله اصلي پژوهش حاضر، ناظر بر يكي از مهم‌ ترين گام هاي تدوين برنامه توسعه است كه از آن تحت عنوان «نظام نامۀ تدوين برنامه توسعه» ياد مي شود. اين نظام ‌نامه به كليه فرآيندها و عمليات سازمان‌ يافته اي گفته مي شود كه دربرگيرنده مراحل تهيه، تدوين و تصويب و ابلاغ برنامه است. لذا با عنايت به اهميت موضوع، اين پژوهش با هدف «تعريف و تبيين عناصر نظام‌ نامه تدوين برنامه هفتم توسعه؛ از رهگذر بررسيِ فراتحليلي مطالعات هفتاد سال برنامه ريزي توسعه» سعي بر آن دارد تا نظام‌ نامه ‌هاي برنامه ‌هاي توسعه پيشين را از منظر ساختاري – محتوايي واكاوي نموده و در خصوص مفاهيم و گزاره‌ هاي مندرج در آن‌ها به بحث و كنكاش بپردازد. جامعه هدف اين پژوهش مجموعه مطالعات هفتاد سال برنامه ريزي توسعه است و استخراج گزاره‌ ها تا حد اشباع نظري ادامه يافته است. پس از استخراج گزاره ها آن‌ها به شيوۀ تحليل محتواي كيفي با رويكرد استقرائي تجزيه و تحليل شده‌ اند. در واقع داده‌ هاي پژوهش، به واحدهاي معني تقسيم و سپس با فشرده‌ سازي خلاصه شده ‌اند. در نهايت با شيوۀ استقرائي طبقات فرعي استخراج و مضمون هاي اصلي از آن‌ها انتزاع شده‌ اند. تحليل يافته ها نشان مي دهد كه مضامين استخراج شده را مي‌ توان در دسته ‌هاي اجتماعي فرهنگي، اقتصادي،  محيطي – آمايشي، نهادي – ساختاري و نظام‌ ريزي دسته بندي نمود كه در نظر داشتن آن براي تدوين برنامه هفتم مهم است. هم‌چنين با روي هم‌ گذاري و با استفاده فصل مشترك مضامين استخراج شده جهت‌ گيري ‌هاي هشت گانه بدست آمد كه سمت و سوي كلي برنامه هفتم توسعه را نشان مي دهد. در نهايت ذيل هريك از جهت‌ گيري ‌هاي استخراج شده، سياست ‌ها و الزامات آن‌ها متناسب با يافته‌ هاي پژوهش ارائه شده است.