تحليل اثرات ايجاد مسير پياده‌مدار در شهر هوشمند با رويكرد آينده‌نگاري

با توجه به رشد روزافزون جمعيت و افزايش شهرنشيني و تمايل بشر به حضور در شهرها، مشكلاتي در ارتباط با شرايط زيست در محيط شهري ايجاد شده است كه برنامه‌ريزان شهري درصدد ارائه راهكارهايي براي بهبود شرايط زندگي شهري بودند و رويكردهايي همچون شهرهوشمند را معرفي كردند. پياده‌مداري نيز از جمله اصولي است كه مي‌توان در شهرهوشمند بكار گرفته شوند. روش پژوهش حاضر توصيفي- تحليلي از نــوع كاربردي است كه جمع‌آوري داده‌هاي موردنياز با استفاده از داده‌هاي كتابخانه‌اي، مقالات معتبر انجام شده است. در اين پژوهش ابتدا با روش گولر شاخص‌هاي موردنظر استخراج شد، سپس با شيوه دلفي، تعداد 10 نسخه پرسشنامه جهت تعيين امتيازات عوامل توسط كارشناسان تكميل شده و با بهره‌گيري از روش تحليل اثرات متقاطع به تحليل مؤلفه‌هاي مؤثر در ارتباط با پياده‌مداري در شهر هوشمند پرداخته است. تعداد 24 عامل نهايي شدند و درنهايت با جداول و نمودارهاي مستخرج از اين نرم‌افزار تحليل عوامل انجام گرفته است. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان مي‌دهد از ميان شاخص‌ها و عواملي كه موردبررسي قرار گرفتند، ميزان استفاده از وسايل حمل‌ونقل غيرموتوري، مسير مجزا پياده و دوچرخه، تنوع وسايل حمل‌ونقل، فرهنگ‌سازي استفاده از امكانات هوشمند، ميزان پراكنده رويي، زيرساخت پياده و دوچرخه، تراكم و تنوع محيطي، پاكيزگي و كيفيت محيطي، مبلمان شهري مطلوب حائز اهميت ويژه‌اي هستند كه بايد در روند برنامه‌ريزي‌هاي شهرهوشمند و مسيرهاي پياده‌مدار به آن‌ها توجه ويژه‌اي كرد.