عوامل مرتبط با اثربخشي آموزش هاي فني و حرفه اي (مورد: مراكز فني و حرفه اي شهر تهران)

مطالعه‌ي حاضر با هدف بررسي عوامل مرتبط با اثربخشي آموزش هاي فني و حرفه اي انجام شده است. روش پژوهش، توصيفي از نوع پيمايشي بوده و جامعه‌ي آماري، تمامي مربيان رسمي، پيماني و حق التدريس به تعداد 124 نفر بودند كه همين تعداد به صورت سرشماري، نمونه‌ي آماري پژوهش را تشكيل مي دهند. ابزار پژوهش پرسشنامه‌ي محقق ساخته مي باشد كه در سه حيطه‌ي كلي عوامل فردي، آموزشي و سازماني، وضعيت اين عوامل را در جامعه‌ي مورد نظر مي سنجد. استفاده از روش حداقل مربعات جزئي به منظور تأييد روايي مدل نشان داد كه تمامي متغيرهاي مشاهده پذير و مكنون، بار عاملي بالاتر از 0.6 روي متغير مكنون متناظر خود داشته، در سطح  0.01 تأييد شده اند. يافته‌ها نشان داد كه ميانگين نمره‌‌ي عوامل فردي در حد بالاتر از متوسط ميانگين فرضي پژوهش و مطلوب(Sig = 0.000, M = 3.43), ميانگين عوامل آموزشي در حد بالاتر از ميانگين فرضي پژوهش و مطلوب  (Sig = 0.000, M = 3.35), و ميانگين عوامل سازماني در حد پايين تر از متوسط و نامطلوب(Sig = 0.01, M = 2.81) است.