تحليل ساختاري تأثير شناخت كارآفرينانه بر قصد رفتار كارآفرينانۀ دانشجويان با نقش ميانجي ترس ادراك شده (مورد مطالعه: دانشگاه شهيد چمران اهواز)

اين مطالعه به بررسي تأثير شناخت كارآفرينانه بر قصد رفتار كارآفرينانه با بررسي نقش ميانجي ترس ادراك شده مي‌پردازد. اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر شيوۀ گردآوري داده‌ها توصيفي-همبستگي است. جامعۀ آماري پژوهش كليۀ دانشجويان كارشناسي و كارشناسي ارشد دانشگاه شهيد چمران اهواز مي باشند كه به دليل پراكندگي و دشواري دسترسي به همۀ آنها درشرايط كرونايي، يك نمونه غيرتصادفي دردسترس به تعداد 367 نفر انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار سنجش شامل پرسش‌نامه شناخت كارآفرينانه ميشل و همكاران (2000)، قصد رفتار كارآفرينانه ولي ير (2015) و ترس ادراك شده دنيز و همكاران (2011) و كالينز  (2007) مي باشد. روايي پرسش‌نامه باتوجه به نظر اساتيد متخصص و پايايي آنها نيز بااستفاده از ضريب آلفاي كرونباخ بالاي 7/ 0به دست آمد و تأييد گرديد. داده‌هاي به دست آمده به وسيلۀ مدل‌سازي معادلات ساختاري در نرم‌افزار SmartPLS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان داد كه شناخت كارآفرينانه بر ترس ادراك شده  تأثير منفي معنادار (655/0-) و بر قصد رفتار كارآفرينانه  تأثير مثبت معنادار (37/0) دارد. همچنين ترس ادراك شده بر قصد رفتار كارآفرينانه  تأثير منفي معنادار (44/0-) دارد. از ميان شاخص هاي ترس ادراك شده ترس كاري و اجتماعي و ترس از نداشتن منابع  تأثير بيشتري بر قصد رفتار كارآفرينانه داشتند. همچنين مقدار ضريب تعيين نشان داد كه حدود 60 درصد از واريانس قصد رفتار كارآفرينانه ازطريق شناخت كارآفرينانه و ترس ادراك شده تبيين مي شود. با توجه به يافته ها اين نتيجه حاصل مي شود كه شناخت كارآفرينانه به طور مستقيم و غير مستقيم بواسطه ترس ادراك شده باعث افزايش تمايل دانشجويان به رفتار كارآفرينانه مي شود. به عبارتي نقش ميانجي ترس ادراك شده دانشجويان در تأثيرگذاري شناخت بر قصد رفتار كارآفرينانه تأييد  مي گردد.