حذف هم‌زمان مقادير ناچيز فلزات سنگين با استفاده از نانوكامپوزيت سيليكا آيروژل به‌همراه مايع يوني و گرافن‌اكسيد: بهينه‌سازي با روش سطح پاسخ

يكي از مشكل‌سازترين و خطرناك‌ترين آلاينده‌هاي موجود براي محيط‌زيست و انسان، فلزات سنگين هستند. در اين مطالعه از روش جذب سطحي كه يكي از مؤثرترين و اقتصادي‌ترين روش هاي كاهش آلودگي هاي مربوط به فلزات سنگين است، به‌منظور حذف هم‌زمان كروم (VI) و جيوه از آب‌هاي آلوده استفاده شده است. در اين تحقيق، جاذب با اصلاح اكسيدگرافن مغناطيسي‌شده با نانواكسيد مغناطيسي آهن توسط تتراهيدروسيلان و 3-كلروپروپيل تري متوكسي سيلان سنتز گرديد. طراحي آزمايش‌ها براي بررسي تأثير pH، دوز جاذب و غلظت آلاينده توسط روش رويه پاسخ باكس بنكن صورت گرفت و مشخص شد بيشترين مقدار جذب در pH 6.5 صورت مي گيرد. همچنين با افزايش غلظت آلاينده تا 150 ميلي‌گرم بر ليتر و نيز كاهش دوز جاذب تا 0.5 گرم بر ليتر، ظرفيت جاذب افزايش يافت. خصوصيات فيزيكي، شيميايي و مورفولوژي جاذب تهيه‌شده، با كمك تحليل‌هاي EDS، FE-SEM تعيين شد. ايزوترم هاي فروندليچ، لانگموير، تمكين و بغدادي بررسي شد كه نتايج نشان داد فرايند جذب در هردو فلز، سنگين از مدل لانگموير تبعيت مي كند. در ادامه، ايزوترم لانگموير در pHهاي مختلف رسم گرديد كه بيشترين ظرفيت جذب براي جيوه در pH 6.5 با مقدار 109 ميلي گرم بر گرم جاذب و اين مقدار براي كروم (VI) در همين pH با مقدار 99ميلي گرم بر گرم جاذب صورت گرفت.