تاثير بورنيل استات بر روي موش نر نژاد ويستار آلزايمري شده و فيبريل‌هاي آميلوئيد در شرايط in vitro و بررسي استرس بي حركتي

بيماري آلزايمر يك اختلال تخريبي نوروني است كه باعث مرگ نورون و از دست دادن حافظه مي شود و موجب توليد راديكال هاي آزاد و فاكتورهاي التهابي بروز مي كند. مطالعات نشان مي دهد بورنيل استات به عنوان يك مونوترپن داراي اثرات آنتي اكسيداني و ضد التهابي مي باشد. بنابراين در اين مطالعه اثرات بورنيل استات با دوزهاي20 و 50 ميلي گرم/كيلوگرم در موش آلزايمري شده نر نژاد ويستار مورد بررسي قرار گرفت . براي ايجاد مدل آلزايمري از تزريق دو طرفه  Aβ1-42 درون هيپوكامپ رت‌هاي نر استفاده شد. در اين مطالعه آنزيم هاي بيوشيميايي SOD و MDA، تست رفتاري شاتل باكس، بررسي هاي هيستولوژيكي و رنگ آميزي هماتوكسيلين و ائوزين و تيوفيلاوين S جهت بررسي نوروژنز و پلاك هاي آميلوئيدي و اثرات استرس بي حركتي كوتاه مدت بر موش‌هاي آلزايمري و همچنين اثرات تركيب ذكر شده در محيط in vitro نيز مورد بررسي قرار گرفت. فاكتورهاي بيوشيميايي، تصاوير بافت شناسي و آزمون رفتاري گروه آلزايمري در مقايسه با گروه هاي كنترل به طور معناداري متفاوت بود . به طوريكه شاخص هاي يادگيري و حافظه در گروه آلزايمري شده در مقايسه با گروه كنترل كاهش معنا داري نشان داد. همچنين دريافت تركيب بورنيل استات باعث افزايش معنادار نوروژنز و كاهش معنادار تراكم پلاك ها و همچنين تغييرات شاخص هاي بيوشيميايي و آزمون رفتاري شد. علاوه بر اين، دريافت تركيب بورنيل استات  توام با استرس بي حركتي  باعث افزايش سرعت ياد گيري و بهبود حافظه نسبت به گروه آلزايمري شد. قابل ذكر است كه تركيب فوق در محيط in vitro باعث كاهش فيبريل هاي آميلوئيدي شد. با توجه به نتايج به دست آمده در اين مطالعه و گزارش‌هاي قبلي مبني بر اثرات ضد التهابي و آنتي اكسيدان بورنيل استات به نظر مي‌رسد اين تركيب مي‌توانند اختلالات و عارضه‌هاي ايجاد شده در حافظه را بهبود ببخشند.