عنوان مقاله :
تأثير هشت هفته تمرين هوازي بر ژنوتيپ هاي AT و TT پلي مورفيسم rs1870377 ژن VEGFR و تغييرات عملكرد هوازي زنان تمرين نكرده
پديد آورندگان :
رحيمي ، حديث دانشگاه آزاد اسلامي واحد بروجرد - گروه تربيت بدني , روزبياني ، مانيا دانشگاه آزاد اسلامي واحد بروجرد - گروه تربيت بدني , صارمي ، عباس دانشگاه اراك - دانشكده علوم ورزشي - گروه فيزيولوژي ورزش
كليدواژه :
ژنوتيپ AT , ژنوتيپ TT , تمرين هوازي , چاقي , VEGFR , VO2max
چكيده فارسي :
پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير هشت هفته تمرين هوازي بر ژنوتيپ هاي AT و TT پلي مورفيسم rs1870377 ژن VEGFR و تغييرات عملكرد هوازي زنان تمرين نكرده انجام شد. بدين منظور، تعداد 29 زن غيرفعال 30 تا 45 ساله به صورت تصادفي از زنان داوطلب شهرستان شهريار در استان تهران انتخاب شدند. آزمودني ها 8 هفته تمرين هوازي بصورت 5 جلسه در هفته و هر جلسه 30 دقيقه با شدت 55 تا 75 درصد ضربان قلب ذخيره انجام دادند. در دو هفته اول با 55 تا 65 درصد ضربان قلب بيشينه، در دو هفته دوم با 60 تا 65 درصد ضربان قلب بيشينه و در 4 هفته پاياني با 65 تا 75 درصد ضربان قلب بيشينه به تمرين پرداختند. 10 دقيقه براي گرم كردن و 10 دقيقه براي سرد كردن در هر جلسه تمريني در نظر گرفته شد. براي تعيين ميزان VO2max از آزمون هفت مرحله اي بروس، پيش و پس از تمرينات استفاده شد. آزمون با شيبي معادل 10 درصد و سرعت 2.7 كيلومتر بر دقيقه روي نوار گردان شروع شده و هر مرحله در مدت سه دقيقه انجام شد به طوري كه در مرحله هفتم شيب 22 درصد و سرعت 9.6 بود. سپس از بين آزمودني هايي كه توانستند آزمون مورد نظر را بر اساس انتظار محقق اجرا كنند، نمونه گيري بزاقي براي توالي يابي DNA براي تعيين ژنوتيپ ها انجام شد. جهت تعيين ژنوتيپ ژن از روش RFLP استفاده شد. هضم آنزيمي در دماي 65 درجه سانتيگراد و به صورت Overnight شامل يك ميكروليتر آنزيم، 3 ميكروليتر محصول PCR، 2 ميكروليتر بافر مخصوص و 15 ميكروليتر آب ديونيزه استفاده شد. نتايج حاصل از بررسي داده ها با استفاده از آزمون t وابسته آناليز شد. نتايج نشان داد كه ميزان VO2max در زناني كه داراي ژنوتيپ AT بودند به طور ميانگين قبل و بعد از مداخله ورزشي، معني دار نبوده است (0.840 = p ). ميزان VO2max در زناني كه داراي ژنوتيپ AT بودند به طور ميانگين قبل و پس از مداخله ورزشي، معني دار نبوده است (0.633 = p). همچنين، ميزان VO2max در زناني كه داراي ژنوتيپ AT بودند، پس از مداخله ورزشي، نسبت به ژنوتيپ TT معني دار نبود. در اين تحقيق نشان داده شد كه بهبود معني دار Vo2max به تفاوت هاي ژنوتيپي آن ها بستگي نداشت و بين ژنوتيپ هاي AT و TT پلي مورفيسم rs1870377 ژن VEGFR و تغييرات عملكرد هوازي زنان تمرين نكرده چاق بعد از هشت هفته تمرين هوازي رابطه معني داري مشاهده نشد.
عنوان نشريه :
زيست شناسي جانوري
عنوان نشريه :
زيست شناسي جانوري