مقايسه اثرات سميت دو ماده پارس 2 و گملن به عنوان پراكنده‌سازهاي آلودگي‌هاي نفتي بر روي ماهي كپور معمولي (Cyprinus carpio)

آلودگي هاي نفتي به يكي از چالش هاي پيش رو و اصلي اكوسيستم هاي دريايي تبديل شده است. نشت نفت از نفتكش ها، حوادث دريايي و انتشار از سكوهاي نفتي همواره به عنوان آلودگي هاي نفتي در محيط زيست دريايي شناخته شده اند. در اين تحقيق سميت پراكنده ساز هاي پارس2، گملن، نفت و تركيب نفت با هر كدام از اين پراكنده ساز ها بر روي ماهي كپور معمولي (Cyprinus carpio) مورد بررسي قرار گرفت. اين آزمايشات بر روي ماهي كپور معمولي (37/50 ± 500 گرم) در شرايط آزمايشگاهي يكسان صورت گرفته است. تعداد تلفات در هركدام از تيمارها در هر 24 ساعت مورد شمارش قرار گرفت. تعداد تلفات در نرم افزار اكسل وارد گرديد و با استفاده از نرم افزار تخصصي Probit مقادير LC50  هر يك از تركيبات محاسبه گرديد. مقادير به دست آمده از طريق نرم افزار آماري SPSS بررسي شد. بر اساس نتايج آماري ميزان سميت پراكنده ساز گملن بسيار بيشتر از پراكنده ساز پارس2 ارزيابي شد. با توجه به اين موضوع كه هرچقدر ميزان LC50 بيشتر باشد، سميت ماده كمتر است، مي توان نتيجه گرفت كه پراكنده ساز پارس2 سمي تر از پراكنده ساز گملن است. مقدار LC50  نمي تواند به تنهايي بيان كننده كيفيت يك پراكنده ساز باشد. RET محاسبه شده براي پراكنده ساز پارس2 بيشتر از ميزان محاسبه شده براي پراكنده ساز گملن بود. بنابر اطلاعات بدست آمده به نظر مي رسد كه پراكنده ساز گلمن داراي كارايي بيشتر و سميت كمتري براي آبزيان نسبت به پراكنده ساز پارس2 مي باشد.