بازنمايي كنشگري سياسي زنان در سريال‌هاي تاريخي دهۀ 90 توليد سيماي ج.ا.ا (مطالعه موردي: سريال‌هاي«تبريز در مه» و «بانوي سردار»)

هدف اين پژوهش، تحليل بازنمايي كنشگري سياسي زنان در سريال‌هاي تاريخي پخش‌شده از سيماي جمهوري اسلامي ايران در دهۀ چهارم پس از انقلاب ( سال هاي 1400-1390) با استفاده از روش كيفي از نوع تحليل روايت گريماس است. با توجه به هدف پژوهش با نمونه‌گيري هدفمند دو سريال«تبريز در مه» و «بانوي سردار» كه در آنها زنان شخصيت اصلي سريال و كنشگر عرصۀ جامعه و سياست بودند، انتخاب و مورد تحليل قرار گرفتند. زنان كنشگر عرصۀ سياست در اين سريال‌ها بين 20 تا 40 سال داشتند. هر دو شخصيت اصلي زن سريال‌ها(دختر خان و دختر وليعهد) از طبقۀ بالاي اجتماع هستند. در اين سريال ها بين طبقۀ اجتماعي و كنشگري زنان رابطۀ مستقيم وجود دارد. كنش اجتماعي -سياسي زنان در آنها بازتابي از ساختار سياسي و اجتماعي حكومت داخلي، و دخالت دولت‌هاي غربي در امور داخلي ايران بوده است. اين بازنمايي كنش سياسي زنان را در مقوله‌هاي بسياري، از جمله در گفتمان شخصيت‌هاي حاضر در سريال‌ها (ديالوگ‌ها)، در لوازم و ابزار استفاده‌شده توسط آنها (اسب و اسلحه)، شركت در امور سياسي و اجتماعي، ايجاد انسجام و همبستگي اجتماعي، مقبوليت اجتماعي، دفاع از ارزش‌هاي ديني و آرمان‌ها، برقراري عدالت اجتماعي و همين‌طور ايجاد تغيير اجتماعي در جامعۀ زمان خود را نمايش مي دهد. با بررسي‌هاي انجام‌شده در اين پژوهش، معلوم شد كه امر بازنمايي زنان طبقات پايين جامعه كه در وقايع سياسي- اجتماعي تاريخ ايران نقش اساسي داشتند، مورد توجه قرار نگرفته است.