توانمندي ميانداري شبكه‌هاي نوآوري: مرور نظام‌مند ادبيات

زمينه و هدف: در راستاي مديريت شبكه‌هاي بين‌سازماني، جايگاه مياندار در شبكه‌هاي نوآوري نوعي نقش ضروري است. شركت كانوني كه معمولاً اين نقش را در شبكه ايفا مي‌كند، نيازمند توانمندي‌هاي ميانداري است. اكثر پژوهش‌ها بر قابليت‌هاي ميانداري حول محور مديريت شبكه متمركز شده‌اند و اين فراتوانمندي را غالباً به‌صورت ايستا مي‌نگرند. در اين پژوهش با تمركز بر شناسايي جامع توانمندي‌هاي ميانداري به دسته‌بندي فرآيندهاي ميانداري پرداخته شده است. روش‌شناسي: در اين مطالعه از روش مرور نظام‌مند ادبيات و تكنيك تحليل مضمون استفاده شد. مرور نظام‌مند شامل غربال ساختاريافته تحقيقات به روش پريسما، كدگذاري و مقوله‌بندي مفاهيم و كنترل كيفيت با بهره‌گيري از روش ساندولوسكي و باروسو بود. اين پژوهش از منظر هدف، كاربردي و در زمره پژوهش‌هاي كيفي قرار دارد. يافته‌ها: بر اساس تحليل داده‌‌ها، تعداد 84 توانمندي‌ براي ميانداري شبكه نوآوري شناسايي گرديد و يك چارچوب و دسته‌بندي منسجم از توانمندي‌هاي مذكور از طريق مقايسه و تحليل مفاهيم مختلف و ترسيم خطوطي شفاف در قالب ابعاد طراحي، مديريت و كنترل شبكه و هفت مقوله ارائه شدند. همچنين بعد سوم توانمندي ميانداري شامل توانمندي‌هاي پايش تغييرات و پيكره‌بندي مجدد به عنوان قابليت پويايي مياندار در اين مقاله معرفي گرديد. نتيجه‌گيري: با توجه به يافته‌ها و تمركز بر ماهيت پوياي عوامل داخلي، محيطي و فناورانه، مياندار شبكه بايد فعاليت‌ها و نقش‌هاي خود را متناسب با اين پويايي مورد بازبيني قرار داده و رفتار خود را به ‌منظور افزايش بازدهي شبكه به‌روز نمايد. بدين ترتيب بهره‌مندي از توانمندي‌هاي دسته كنترل شبكه براي مياندار الزامي است.