ارائه الگوي سرگرداني مشتري در انتخاب برند در صنعت بانكداري

زمينه هدف: محققين سرگرداني را حالتي آگاهانه يا ناآگاهانه ذهني مي دانند كه از مشابهت برند محرك يا ابهام شناختي ناشي شده و به استفاده اشتباه از محصولات منجر ميشود و از پيامد آن ميتوان به نارضايتي مصرف كننده، كاهش ،فروش كاهش وفاداري تبليغات شفاهي منفي و تضعيف تصوير نام تجاري اشاره نمود در اين پژوهش به ارائه الگوي سرگرداني مشتريان در انتخاب برند در صنعت بانكداري پرداخته مي شود. روش شناسي در اين مطالعه از رويكرد تركيبي استفاده شد. در مرحله اول براي شناخت مؤلفه هاي سرگرداني مشتريان از روش داده بنياد و در مرحله دوم آزمون مدل با استفاده از روش كمي انجام شد براي جمع آوري داده ها در مرحله اول از ابزار مصاحبه عميق با ۲۳ نفر از مديران بانكي و مشتريان استفاده شد و در مرحله بعد داده هاي مورد نياز از ميان ۳۲۰ نفر از مشتريان شهر اهواز گردآوري و با نرم افزار پي ال اس تحليل شدند. يافته ها: بر اساس تحليل داده ها تعداد ۱۵۰ كد باز از مباني نظري استخراج گرديد. نتايج تحقيق پس از انجام كدگذاري باز و محوري در قالب مدلي شامل شش بعد اصلي تبليغات خدمات بانك شهرت برند ،بانك ابهام در ارائه خدمات سردرگمي مشتري و خوش نامي بانك در تنوع عرضه محصول و بيست و چهار بعد فرعي دسته بندي شدند. نتيجه گيري يكي از راه هاي كاهش سرگرداني بخش بندي مشتريان بر حسب حقيقي يا حقوقي بودن، ميزان سودآوري و ميزان سپرده گذاري است مديران بانكي بايد سرمايه گذاري هدفمندي بر اساس ابعاد يافته هاي پژوهش انجام دهند.