مطالعۀ نقش رهبري معنوي و خودكارآمدي مديران در چابكي سازماني مدارس

پژوهش حاضر با هدف مطالعة نقش رهبري معنوي و خودكارآمدي مديران در چابكي سازماني مدارس متوسطة شهر انديمشك انجام گرفته است. روش انجام پژوهش، توصيفي – پيمايشي از نوع همبستگي و جامعة آماري شامل مديران مدارس متوسطة اول و دوم به تعداد 218 نفر كه با روش نمونه‌گيري تصادفي نسبي چندمرحله‌اي 136 نفر انتخاب شد. ابزار اندازه‌گيري، پرسشنامه‌هاي رهبري معنوي فراي، خودكارآمدي شرر و چابكي سازماني شريفي و ژانگ بود. از روش‌هاي آماري آزمون تي، ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چندمتغيرة همزمان استفاده شد. تحليل داده‌ها با استفاده از آزمون تي تك‌گروهي نشان داد ميانگين رهبري معنوي، خودكارآمدي و چابكي سازماني بالاتر از حد متوسط (3) و در وضعيت مطلوبي است. آزمون تي گروه‌هاي مستقل نشان داد تفاوت معناداري بين مديران زن و مرد در رهبري معنوي، خودكارآمدي و چابكي سازماني وجود ندارد. آزمون ضريب همبستگي پيرسون نشان داد كه بين اين سه متغير رابطة مثبت و معناداري وجود دارد. همچنين، نتايج رگرسيون چندمتغيري همزمان نشان داد 34/86 درصد از تغييرات چابكي سازماني از طريق رهبري معنوي و خودكارآمدي قابل پيش‌بيني است. علاوه بر اين، مدل رگرسيون نشان داد ابتدا متغير خودكارآمدي، سپس، رهبري معنوي توان پيش‌بيني چابكي سازماني را دارند. نتايج بيان‌كنندة اين است كه رهبري توأم با معنويت همراه با خودكارآمدي مديران در باور به توانايي‌ها، مهارت‌ها و دانش خود زمينة بهبود و ارتقاي چابكي سازماني مدرسه را فراهم خواهد كرد.