توسعه مدل چندهدفه زنجيره تامين با تقاضاي تصادفي: رويكرد بهينه سازي مبتني بر شبيه سازي و تدوين سناريو

يكپارچه سازي تصميمات در زنجيره هاي تامين منجر به كاهش هزينه ها و زمان تحويل سفارشات به مشتريان مي شود ولي عدم قطعيت در پارامترهاي مختلف از جمله تقاضا، آن را دچار اختلال مي كند. عدم قطعيت در تقاضا، منجر به افزايش علاقه‌مندي در استفاده از مدل‌هاي برنامه‌ريزي احتمالي و شبيه سازي در مدل سازي زنجيره تامين شده است. هدف كلي از اين پژوهش، مدل‌سازي و توسعه مدل شبكه زنجيره‌تأمين چند سطحي، چند محصولي، چند دوره‌اي با اهداف متعارض همچون كمينه‌كردن هزينه، كمينه كردن زمان تحويل و بيشينه‌كردن قابليت اطمينان كل سيستم است. شبكه زنجيره ‌تأمين مورد بررسي داراي 4 سطح تأمين‌كنندگان، توليد‌كنندگان، توزيع‌كنندگان و خرده‌فروشان است. در اين پژوهش، فرض اين بود كه تقاضا تصادفي و از يك تابع توزيع احتمالي پيروي مي كند. بنابراين از تكنيك شبيه سازي براي برآورد هزينه ها شامل هزينه‌هاي حمل و نقل و هزينه فروش از دست رفته و ساير هزينه‌ها استفاده شد. پس از تدوين مدل چندهدفه، براي مسئله مورد بررسي سناريوسازي بر اساس ديدگاه هاي مختلف نسبت به سطوح موجودي (حداقل موجودي، حداكثر موجودي و سطح متوسط موجودي) صورت گرفت و بر اساس هر سناريو مقادير مرتبط با اهداف مورد بررسي برآورد شد. در انتها نيز بر اساس جواب هاي پارتوي بدست آمده براي هر حالت از مدل،با روش تصميم گيري ويكور به رتبه بندي نهايي جواب هاي و انتخاب بهترين حالت از مدل پيشنهادي اقدام شد.نتايج حاكي از آن بود كه سناريوي دوم يعني در نظر گرفتن سطح متوسط موجودي به عنوان بهترين راهكار براي مدل تشريح شده انتخاب شد.