تحليل اثرات ميزان استفاده از منابع اطلاعاتي و ارتباطي بر به‌كارگيري عمليات خوب كشاورزي (GAPs) توسط توت فرنگي كاران استان كردستان

با توجه به افزايش جمعيت جهاني و تلاش براي افزايش فعاليت‌هاي كشاورزي، ايمني غذايي به عنوان يك چالش جدي محسوب مي‌شود. عمليات خوب كشاورزي يكي از استانداردهاي شناخته شده براي دست يافتن به ايمني مواد غذايي با كيفيت بالا مي‌باشد. هدف اين پژوهش توصيفي، بررسي تأثير ميزان استفاده از منابع اطلاعاتي و ارتباطي بر به‌كارگيري اقدامات عمليات خوب كشاورزي بود. جامعه آماري تحقيق، توت فرنگي كاران شهرستان هاي مريوان و سروآباد بودند (241=N). حجم نمونه با جدول كرجسي و مورگان 174 نفر محاسبه شد. افراد نمونه با استفاده از روش نمونه گيري طبقه اي با انتساب متناسب مورد مطالعه قرار گرفتند. ابزار تحقيق، پرسشنامه بود كه روايي ظاهري و محتوايي آن با استفاده از نظرسنجي از متخصصان مورد تأييد قرار گرفت. پايايي پرسشنامه، از طريق محاسبه ضرايب آلفاي كرونباخ و پايايي تركيبي مورد تأييد قرار گرفت. براي تجزيه‌وتحليل داده ها از نرم افزارهاي AMOS23 و SPSS23 استفاده شد. نتايج به‌دست‌آمده نشان داد متغيرهاي منابع شفاهي (ضريب مسير 0/30) و منابع نوشتاري (ضريب مسير 0/28) اثر مثبت و معني داري بر روي به‌كارگيري اقدامات خوب كشاورزي توسط توت فرنگي كاران داشتند. اين منابع 35 درصد از واريانس متغير به‌كارگيري اقدامات خوب كشاورزي را تبيين نمودند پيشنهاد مي گردد با بهره گيري از كانال هاي ارتباطي حضوري و قابل اجرا، امكان استفاده بيشتر توت فرنگي كاران از منابع اطلاعاتي با توجه به نيازها و ضرورت ها مورد توجه قرار گيرد.