عوامل مؤثر بر مشاركت اعضاي هيئت‌علمي دانشكده‌هاي كشاورزي و منابع طبيعي در برنامه هاي آموزش كاركنان سازمان جهاد كشاورزي استان آذربايجان غربي

يكي از ضعف هاي برنامه هاي آموزش كاركنان سازمان هاي جهاد كشاورزي استفاده كمتر از مدرسان با صلاحيت و خبره مي‌باشد. هدف پژوهش، بررسي عوامل مؤثر بر مشاركت اعضاي هيئت‌علمي دانشكده هاي كشاورزي و منابع طبيعي در برنامه‌هاي آموزش كاركنان سازمان جهاد كشاورزي بود. اين پژوهش با پارادايم كمي و روش پيمايشي در سال 1399 انجام شد. جامعه آماري پژوهش 110 نفر عضو هيئت‌علمي دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه اروميه بود كه 82 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه بود كه بر اساس مدل نظريه رفتار برنامه ريزي شده طراحي گرديد. روايي محتوايي پرسشنامه توسط 5 نفر از هيئت‌علمي دانشگاه اروميه و روايي همگراي آن با به‌كارگيري AVE (0/73-0/52) تأييد شد. پايايي پرسشنامه با ضريب تتاي ترتيبي (0/90-0/71) و CR (0/95-0/81) محاسبه گرديد. يافته هاي پژوهش نشان داد كه عليرغم اينكه اعضاي هيئت‌علمي نگرش مثبتي به آموزش كاركنان دارند، تمايل آن‌ها به مشاركت در برنامه هاي آموزش كاركنان پايين‌تر از سطح متوسط بوده و كمتر از 10 درصد اعضاي هيئت‌علمي در آموزش‌هاي بدو يا ضمن خدمت كاركنان مشاركت داشته اند. بر اساس نتايج تحليل رگرسيون لجستيك ترتيبي تمايل اعضاي هيئت‌علمي به مشاركت در برنامه هاي آموزش كاركنان تحت تأثير متغيرهاي خودكنترلي، اعتماد به سازمان جهاد كشاورزي، هنجارهاي جامعه سازماني و تجربه مشاركت در چنين آموزش هايي مي باشد. لذا براي تقويت مشاركت اعضاي هيئت‌علمي در برنامه هاي آموزش كاركنان لازم است: تفاهم نامه همكاري بين دانشگاه و سازمان جهاد كشاورزي ايجاد شود؛ براي خدمات ترويجي اعضاي هيئت‌علمي حق‌الزحمه پرداخت شود و اين فعاليت ها جزء شاخص هاي ترفيع و ارتقاء آن‌ها لحاظ شود.