اثر تمركززدايي مالي بر كيفيت آموزش و پرورش در استان هاي ايران: رهيافت هم انباشتگي پانلي

در چند دهه گذشته، روندي جهاني به سمت تمركززدايي مالي دولت‌ها، جهت ارائه كارآمد كالاها و خدمات عمومي صورت گرفته ‌است. ارائه يكنواخت و يك طرفه آموزش تحت نظارت سيستم متمركز، ممكن است باعث عدم رقابت و استفاده ناكارآمد از منابع عمومي‌ ‌شود. در همين راستا، اين تحقيق بدنبال بررسي رابطه بين تمركززدايي مالي و كيفيت آموزش و پرورش در استان‌هاي ايران مي‌باشد. جهت بدست آوردن رابطه بلندمدت، از روش‌هاي FMOLS، DOLS و PMG براي دوره زماني 1385 تا 1397 استفاده شده است. نتايج نشان داد كه تمركززدايي مالي سبب كاهش تعداد خروجي دانش‌آموزان متوسطه مي‌شود. همچنين افزايش تمركززدايي درآمدي سبب افزايش سرانه آموزشي دانش‌آموزان و در نتيجه افزايش كيفيت آموزش در مدارس مي‌شود. اما رابطه تمركززدايي هزينه‌اي منفي و ‌‌‌معني‌دار است. علاوه بر اين، اثر تمركززدايي مالي بر نسبت معلم به دانش‌آموز مثبت و ‌‌‌معني‌دار است. بنابراين مي‌توان گفت تمركززدايي درآمدي و هزينه‌اي سبب افزايش كيفيت آموزش خواهد شد.