تدوين چارچوب گزارشگري اجتماعي با تاكيد بر ذينفعان اجتماعي

داشتن روابط متقابل و توجه به خواست و منافع كليه ذينفعان، نيازمند گزارشگري اجتماعي شركت است. ساختار ناهمگون و بدون چارچوب گزارشگري فعلي شركت ها در خصوص مسائل پايداري مرتبط با ذينفعان اجتماعي، ضرورت ايجاد چارچوبي مبتني بر عناصر اطلاعاتي خاص گزارشگري پايداري را نشان مي دهد. هدف اصلي پژوهش حاضر، تدوين و ارائه چارچوب گزارشگري با تاكيد بر گروه هاي مختلف ذينفع اجتماعي با عنوان «گزارشگري اجتماعي» است. با طراحي پرسش نامه اي حاوي 45 گويه، نظرات خبرگان در رابطه با ضرورت، مفاهيم زيرينايي، عناصر اطلاعاتي و محتواي گزارشگري اجتماعي اخذ و با استفاده از روش دلفي فازي مورد تحليل قرار گرفت. با توجه به موافقت خبرگان با كليه گويه هاي مرتبط با عناصر مرتبط با چارچوب گزارشگري اجتماعي، نتيجه گيري مي شود كه چارچوب مطلوب و مناسب از نظر آنان مشابه با عناصر اطلاعاتي چارچوب گزارشگري مالي است، اما اين عناصر بايد در بستر پايداري از منظر اجتماعي تعريف شوند. از ميان 16 مقوله پيشنهادي جهت تعريف و ارائه محتواي گزارشگري اجتماعي نيز 12 مقوله در رابطه با «كاركنان»، «مشتريان»، «محصول»، «جوامع محلي» و «حاكميت» مورد پذيرش خبرگان قرار گرفت.