بررسي عملكرد ذرت علوفه‌اي (Zea maize L.) تحت تأثير تراكم‌ بوته باقلا (Vicia faba L.) و مصرف نيتروژن در سيستم بدون خاك‌ورزي

به منظور بررسي تأثير تراكم بوته باقلا در تناوب و استفاده از كود نيتروژن معدني بر عملكرد خشك علوفه ذرت علوفه اي، آزمايشي به صورت فاكتوريل در قالب طرح بلوك هاي كامل تصادفي با سه تكرار در دو سال زراعي 97-1396 و 98-1397 در مزرعه تحقيقاتي دانشكده كشاورزي و منابع طبيعي دانشگاه محقق اردبيلي به اجرا درآمد. عامل هاي مورد مطالعه شامل تراكم بوتة باقلا در تناوب (25، 35، 40 و 80 بوته در مترمربع) و سطوح نيتروژن (0، 100، 200 و 300 كيلوگرم در هكتار بر پايه كود اوره) در ذرت علوفه اي بودند. همچنين يك سطح نكاشت از باقلا به منظور مقايسه ي اثر تراكم هاي مختلف اين گياه بر ويژگي هاي ذرت علوفه اي در نظر گرفته شد. نتايج تجزيه مركب نشان داد كه اثر تراكم بوته باقلا بر عملكرد دانه، وزن100دانه، عملكرد بيولوژيك، شاخص برداشت و نيز درصد كاهش وزن خشك علف‌هرز در باقلا معني دار بود، به طوري كه بيشترين عملكرد دانه از تراكم 80 بوته باقلا به دست آمد و در تراكم 40 بوته باقلا بيشترين وزن100دانه و شاخص برداشت مشاهده شد. همچنين در اين آزمايش، عملكرد خشك علوفه ذرت، عملكرد پروتئين، كارآيي زراعي و كارآيي بازيافت نيتروژن تحت تأثير اثر متقابل تراكم بوته باقلا و كاربرد كود نيتروژن قرار گرفت. بيشترين عملكرد خشك علوفه ذرت علوفه اي از تيمار تراكم 40 بوته باقلا+200 كيلوگرم نيتروژن در هكتار به دست آمد كه نسبت به تيمار شاهد افزايش 155 درصدي نشان داد. به طور كلي نتايج نشان داد كه قرارگيري باقلا در تناوب با ذرت علوفه اي مي تواند از طريق كاهش مصرف كود نيتروژن، باعث افزايش عملكرد خشك علوفه، بهبود كارآيي زراعي و بازيافت نيتروژن نسبت به سيستم تك‌كشتي در ذرت علوفه اي گردد.