قابليت مطالبه زيان معنوي از سوي شركت‌هاي تجاري

پيش‌فرض ادبيات حقوقي ما اختصاص زيان معنوي به اشخاص حقيقي است، در‌حالي‌كه برخلاف ظاهر امر، امكان ورود اين نوع از زيان به اشخاص حقوقي نيز وجود دارد، به‌ويژه آنكه اغلب حيات اين دسته از اشخاص، وابسته به تعلق بعضي از حقوق معنوي، مانند اعتبار و شهرت و شناسايي امكان مطالبه غرامت بابت آسيب وارده به اين حقوق است؛ بنابراين، سكوت ادبيات حقوقي در اين باره بايد جبران شود. اين مقاله، با تمركز بر شركت‌هاي تجاري، درصدد پاسخ به اين مسئله است كه آيا زيان معنوي از سوي شركت تجاري قابل‌مطالبه است يا خير. در پاسخ به اين پرسش، با طيفي از نظرات روبه‌رو هستيم: برخي با تأكيد بر وجود مجازي شركت‌ها، به پرسش ياد شده، پاسخ منفي مي‌دهند و برخي ديگر، با اعتقاد به وجود واقعي آن‌ها، پاسخ مثبت. اين نوشتار جانب ديدگاه تفكيك زيان معنوي را گرفته و زيان معنوي‌اي كه براي حمايت از احساسات است را قابل‌تعلق به شركت‌هاي‌ تجاري نمي‌داند، ولي با توجه به اقتضاي طبيعت شركت تجاري، امكان مطالبه زيان وارد بر سرمايه‌هاي معنوي شركت را مي‌پذيرد. در اين مقاله،رويه حاكم بر دادگاه اروپايي حقوق بشر و حقوق انگليس مرور شده و در پايان، حقوق ايران مورد بررسي قرار خواهد گرفت.