بررسي اپيدميولوژي كوويد -19 در شهر تهران – ايران

مقدمه و اهداف: پاندمي كوويد-19 جهان را با مشكلات مختلفي مواجه ساخته است. اين مطالعه به بررسي اپيدميولوژي بيماري در شهر تهران در سه‌ماهه اول شروع اپيدمي پرداخته است. روش كار: اطلاعات موجود ثبت‌شده براي مبتلايان از اول اسفند 1398 لغايت آخر ارديبهشت 1399 در تهران استفاده شد. براي تهيه نقشه‌هاي پراكندگي مربوط به بيماري، آدرس محل سكونت بيماران در نقشه زميني گوگل (گوگل ارث) به نرم‌افزار ARC-GIS نسخه 4-10 فراخواني شد؛ روش‌هاي به‌كاررفته در GIS شامل IDW, Hotspot و همچنين توزيع نرمال شده بودند. يافته‌ها: تعداد 3699 نفر از بيماران در تهران كه نتيجه تست پي‌سي‌آر آن‌ها مثبت قطعي بود وارد مطالعه شدند. از تعداد كل افراد، 550 نفر فوت يا ميزان كشندگي بيماري در موارد بستري 14/9 درصد بود. از مبتلايان 1530 نفر (41/4 %) بهبود و 1619 نفر باقي‌مانده تا زمان جمع‌آوري اطلاعات تحت درمان بوده‌اند. از كل موارد مبتلاي قطعي 1479 نفر زن (40 درصد) بودند. ميانگين سني بيماران برابر با 57/4 سال با انحراف معيار 16/5 سال بوده است. تراكم موارد ابتلا در برخي مناطق پرتراكم جمعيتي مانند مناطق 4، 8 و 13 و همين‌طور وجود برخي خوشه‌هاي بيماري در محله‌هايي مانند تهرانپارس، خيابان‌هاي آيت و پيروزي از نكات قابل‌توجه است. نتيجه‌گيري: به نظر مي‌رسد روند اپيدمي كوويد-19 بسيار جدي است و نياز به تمهيدات بلندمدت دارد؛ اما براي كنترل اين بيماري آمادگي نظام سلامت، سياست جداسازي نمودن بيماران و افراد مشكوك، پوشيدن ماسك صورت و كاهش تماس‌ها به‌ويژه در مناطق پرتراكم از مهم‌ترين عوامل كنترل‌كننده هستند.