تأثير توانبخشي شناختي بر ادراك ديداري حركتي و حافظه كاري كودكان با تأخير تحولي

هدف: هدف از اين پژوهش بررسي اثربخشي توانبخشي شناختي بر ادراك ديداري حركتي و حافظه كاري كودكان با تأخير تحولي بود. روش: طرح پژوهشي نيمه‌آزمايشي از نوع پيش‌آزمون – پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعۀ آماري اين پژوهش شامل تمامي كودكان 4 تا 6 ساله با تأخير تحولي بود كه در مهد‌كودك‌ها و مراكز پيش‌دبستاني شهر تهران در نيمه دوم سال 1400 ثبت‌نام كرده بودند. حجم نمونه شامل 30 نفر (15 نفر گروه آزمايش و 15 نفر گروه كنترل) از جامعه آماري به شيوه نمونه‌گيري در‌دسترس و با استفاده از آزمون دنور-2 انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه كنترل و آزمايش جايدهي شدند. در آغاز آزمون تحول ادراك بينايي فراستيك و آزمون حافظه كاري ان‌بك به‌عنوان پيش‌آزمون گرفته شد و در ادامه براي گروه آزمايشي، مداخله توانبخشي شناختي اجرا شد در‌حالي‌كه گروه كنترل هيچ آموزشي دريافت نكردند. داده‌ها با استفاده از آزمون تحليل كوواريانس تك‌متغيره و چند‌متغيره تحليل شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه مداخله توانبخشي شناختي بر مؤلفه‌هاي هماهنگي چشم و دست (F=54/567 ،P 0/001)، تمايز شكل از زمينه (F=98/528 ،P 0/001)، ثبات شكل (F=35/418 ،P 0/001)، وضعيت در فضا (F=344/701 ،P 0/001)، روابط فضايي (F=100/722 ،P 0/001) و حافظه كاري (F=125/907 ،P 0/001)، تأثير معنادار داشته است. نتيجه‌گيري: براساس نتايج پژوهش، مشاوران و روانشناسان مي‌توانند براي بهبود ادراك ديداري حركتي و حافظه كاري كودكان 4-6 سال با تأخير تحولي از اين مداخله استفاده كنند.