تأثير هوش معنوي بر بهره وري كاركنان پژوهشگاه علوم اسلامي امام صادق عليه السلام (براساس مدل معادلات ساختاري)

هدف و زمينه: مسائلي از قبيل بي معنا شدن زندگي، احساس خلاء اخلاقي، اسارت بشر در دست تكنولوژي، تماس غرب با مذاهب مشرق زمين، موجب آگاهي و روي آورد روز افزون انسان معاصر به دين و معنويت شده است. در عصر اخير معنويت در سازمان ها اهميت ويژه اي يافته و مي تواند نيروي قدرتمند و ژرف را براي زندگي افراد به ارمغان آورد. اين توانمندي زماني حاصل خواهد شد كه زندگي كاري با زندگي معنوي كاركنان پيوند بخورد. هدف از اين پژوهش، بررسي تأثير هوش معنوي بر بهره وري كاركنان مي باشد. روش : اين پژوهش از نظر هدف كاربردي و از نظر شيوه پژوهش، توصيفي – همبستگي بود. جامعه آماري مورد مطالعه در اين پژوهش شامل تمامي مديران، پژوهشگران وكاركنان پژوهشگاه امام صادق(ع) استان قم مي باشد. براي جمع آوري نظرات از پرسشنامه استاندارد King(2008) براي سنجش هوش معنوي و محقق ساخته براي بهره وري استفاده شد. در پژوهش حاضر با استفاده از آزمون هاي آماري همچون فراواني پرداخته و با استفاده از تكنيك مدل سازي معادله ساختاري و نرم افزار  Spss19, lisrel فرضيه هاي پژوهش مورد آزمون قرار گرفت. يافته ها و نتيجه گيري : نتايج پژوهش حاكي از آن است كه ضريب خروجي ليزرل 0.48 و نشان از برازش مناسب مدل مي باشد. نتيجه حاصل از تي وليو5.04 مي باشد كه ضريب تأثير را تائيد مي نمايد. نكته مهم اين است زماني كه تي وليو بيشتر از 1.96 باشد رابطه مثبت و معناداري مي باشد. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان از تأثير مثبت و معنادار هوش معنوي بر بهره وري كاركنان دارد. نتايج نشان داد كه از طريق تقويت هوش معنوي كاركنان مي توان بهره وري را افزايش داد.