نقش سازمان پرورش افكار در نهادينه سازي ايدئولوژي ملي گرايي درعصر پهلوي اول

در سال‌ هاي پاياني حكومت قاجاريه، برخي منورالفكران (روشن فكران) متاثر از غرب، به تدريج زمينه‌ي ترويج افكار ملي‌گرايانه را در ايران فراهم آوردند. در جنگ اول جهاني، شماري از مدعيان قدرت نيز همزمان با اشغالگران خارجي، در بخش هاي مختلف كشور، پايه هاي سلطنت احمدشاه را بيش از پيش سست نموده بودند. با سقوط قاجاريه و تسلط پهلوي، مراكز و سازمان هاي فرهنگي، براي نهادينه سازي ايدئولوژي ملي گرايانه تلاش زيادي داشتند. سازمان پرورش افكار (1317) آخرين مركز تبليغي –فرهنگي پهلوي بود كه به ياري كميسيون ‌هاي شش ‌گانه و اساسنامه‌هاي اجرايي خود، با تاكيد بر مولفه‌ هايي مانند« شاه پرستي» و«ميهن ‌دوستي»، برنامه‌ هاي خود را دنبال مي‌كرد. اين پژوهش كه با روش توصيفي-تحليلي تنظيم شده،زمينه هاي فعاليت، نقش و ميزان موفقيت اين سازمان را در نهادينه ‌سازي ملي‌گرايي، واكاوي كرده است. بررسي ها نشان داد كه سازمان پرورش افكار در كنار ترويج ملي گرايي، بازنمودهاي ديگري مانند عشق به مفاخر تاريخي، معرفي نژادگرايانه ايران آريايي به جهانيان و توسعه ي وحدت ملي و زباني را نيز در دستور كار قرارداده و برنامه هاي خود را از اين طريق ، پيش برده است.