قضاوت زن در روايات

فاقد عنوان لاتين

قضاوت زن از ديرباز در فقه اماميه مطرح بوده است فقها در مورد پذيرش يا عدم پذيرش قضاوت زنان به ادله لفظي و غير لفظي استناد كرده اند كه از جمله اين ادله روايات است كه اين روايات شامل روايت ابي خديجه (لن يفلح قوم ولوا أمرهم امرأة و...) است. از اين رو بر اساس اين روايات عده اي از فقها با قضاوت زنان مخالفت كرده اند و برداشت آنان از بعضي روايات اين گونه بوده است كه به دليل ذكر واژه «رجل» در روايات زنان مجاز به عهده دار شدن منصب قضاوت نيستند و عده اي ديگر با خدشه وارد كردن به دليل آنان بيان ميكنند ذكر واژه «رجل» يا هر نوع لفظي كه دلالت بر مردان نمايد به تنهايي نميتواند دليل بر انحصار جواز قضا براي مردان باشد؛ چرا كه ممكن است استعمال لفظ «رجل» از باب غلبه بوده و به همين دليل قضاوت زنان را پذيرفته اند و همچنين اين گروه با وارد كردن خدشه در ادله روايي مخالفان، آن را قابل پذيرش ندانسته اند در اين مقاله از روش كتابخانه اي استفاده شده است.

فاقد چكيده لاتين