معرفي و باززنده‌سازي ظرف گياهي «بوكله» در قوم ‌بختياري

در هنگام مطالعه و پژوهش در ادبيات شفاهي قوم بختياري، با اسم نوعي ظرف گياهي، به نام «بوكله» مواجه شديم كه دانش توليد آن در مناطق بختياري نشين به فراموشي سپرده شده بود. از اين ‌رو، پژوهش حاضر با هدف يافتن مكان توليد، روش توليد و باز زنده سازي و باز توليد آن شكل گرفت. در اين راستا پس از كنكاش فراوان و يافتن نمونه اي از ظرف توليد شده در روستاي صالح كوتاه واقع در دهستان موگوئي از توابع شهرستان كوهرنگ استان چهارمحال و بختياري، اقدام به گردآوري داده‌ها به صورت ميداني و از طريق مصاحبه، مشاهده و ثبت اطلاعات و عكس برداري نموديم. در اين روستا تعدادي از زنان بختياري با استفاده از ريشه گياهي محلي به نام «لوه»، به توليد اين ظرف مي‌ پرداختند و از آن براي نگهداري مواد غذايي از جمله روغن محلي (خوش)، عسل، شيره خرما، انگور و هرگونه مواد غذايي خشك استفاده مي نمودند. دانش ساخت اين ظرف در اين منطقه به صورت شفاهي نسل به نسل حفظ شده است. از ويژگي هاي شاخص اين ظرف مي‏توان به مقاومت و سختي بالا، ضربه‌پذير بودن، سهولت ساخت و استفاده از مواد بوم‌آورد در ساخت آن و زيست تخريب پذير بودن اين ظرف اشاره نمود؛ مقاومت آن در برابر آب ضعيف و در آن حل ميگردد، به همين دليل مي‌توان استفاده از آن را به عنوان يك ابزار براي تعامل بيشتر انسان با محيط زيست مورد بازنگري قرار داد.