مقايسه اثربخشي عوامل شلات كننده EDTA، اسيد سيتريك و اسيد ساليسيليك در ارتقاي كارايي گياه پالايي دو گونه گياهي زينتي در حذف عناصر كروم (III) و مس (II) از خاك هاي آلوده

زمينه و هدف: با توجه به اين‌كه گياه پالايي فناوري نوين پالايش خاك آلوده است، اين پژوهش با هدف بررسي برخي اصلاح كننده ها با نرخ تجزيه‌پذيري زيستي متفاوت در بهبود كارايي گياه پالايي خاك آلوده به كروم و مس توسط گونه هاي زينتي تاج خروس و گل جعفري در سال 1397 انجام شد. مواد و روش‌ها: با آلوده سازي خاك توسط نمك‌هاي دي كرومات پتاسيم 50 و 100 و سولفات مس 200 و 400 ميلي‌گرم در كيلوگرم و تيمار با محلول 2.50 ميلي‌مول در كيلوگرم EDTA و اسيد سيتريك (CA) و 2.00 ميلي‌مول در كيلوگرم اسيد ساليسيليك (SA)، نسبت به كشت گياهچه ها و برداشت آن‌ها بعد از 60 روز اقدام شد. پس از هضم اسيدي گياهچه‌ها، محتوي عناصر كروم و مس در آن‌ها به‌روش طيف‌سنج نشري پلاسماي جفت‌شده القايي خوانده شدند. يافته‌ها: بيشينه غلظت كروم در خاك كشت شده، ريشه و شاخساره تاج خروس با 2.40، 5.18 و 1.86 و در گل جعفري با 2.74، 6.00 و 1.30 ميلي‌گرم در كيلوگرم به‌ترتيب مربوط به تيمارهاي SA، EDTA و EDTA و در مورد مس در خاك كشت شده، ريشه و شاخساره تاج خروس با 6.74، 3.77 و 3.34 به‌ترتيب مربوط به SA، SA و EDTA و در گل جعفري نيز با 6.65، 3.45 و 9.50 ميلي‌گرم در كيلوگرم به‌ترتيب مربوط به تيمارهاي SA، EDTA و EDTA بود. از طرفي، تاج خروس با فاكتورهاي انتقال و تجمع زيستي بزرگ تر از يك در تيمار 100 ميلي‌گرم در كيلوگرم دي كرومات پتاسيم افزوده واجد CA، فرا انباشتگر كروم بود. نتيجه‌گيري: با توجه به نقش مهم اسيدهاي آلي در الكتروكينتيك پالايش خاك و بهبود كارايي گياه پالايي، استفاده از اين عوامل اصلاح كننده براي پاكسازي خاك‌هاي آلوده به فلزات سنگين توصيه مي شود.