ارزش‌گذاري شبكه اجتماعي اينستاگرام با رويكرد ارزش‌گذاري‌ مشروط (مطالعه موردي: كاربران در شهر تهران)

امروزه سياست‌گذاران در تلاشند كه به منظور دستيابي به اهداف سياست‌هاي اقتصادي خود، در فرآيند تصميم‌گيري و اجراي سياست‌هاي مذكور، ترجيحات و تمايلات جامعه را به عنوان يك ركن مدنظر قرار دهند. سياست‌گذاري در حوزه شبكه‌هاي اجتماعي نيز از اين امر مستثني نيست، لذا شناخت رفتار مصرف‌كننده و كاربران شبكه‌هاي اجتماعي، امكان موفقيت سياست‌ها را بيش از پيش فراهم مي‌كند. در اين پژوهش با استفاده از روش يك و نيم بعدي ، ارزش غير بازاري و ميزان تمايل به دريافت كاربران جهت عدم استفاده از اينستاگرام برآورد شده است. مبالغ پيشنهادي ارائه شده در پرسشنامه به روش كوپر طراحي شده است. حجم كل نمونه از طريق فرمول ميشل و كارسون به ميزان 781 كاربر تعيين شده است. تابع مربوطه با روش حداكثر درست نمايي تخمين زده شد. نتايج حاصل نشان مي‌دهد، كه حداقل تمايل به دريافت كاربران براي عدم استفاده از اينستاگرام به مدت يك ماه ، 379578 تومان است، كه به طور تقريبي ماهانه مازاد رفاهي معادل، 989 ميليارد تومان خواهد بود. متغيرهاي درآمد خانوار، تحصيلات، بودجه اختصاصي خانوار جهت دسترسي به اينترنت و زمان استفاده از اينستاگرام اثر مثبت و معنادار و سن، جنسيت، تاهل و سرپرست خانوار بودن اثر منفي و معناداري بر ميزان تمايل به دريافت كاربران جهت عدم استفاده از اينستاگرام دارد. نتايج تحقيق نشان داد كه از بين كاربران، بالاترين تمايل به دريافت مذكور مربوط به گروه كارمندان و بعد از آن به مربوط به ترتيب دانشجويان و دانش‌آموزان، زنان خانه دار، مشاغل آزاد، بيكاران و بازنشستگان است.