مقايسه سبك هاي‌ دلبستگي، سطح تمايزيافتگي در دانشجويان متأهل داراي رابطه و فاقد رابطه قبل از ازدواج و نحوه نگرش آنان نسبت به ازدواج

همزمان با ورود جامعه ايراني به نظام مدرن، نهاد خانواده و ازدواج تحولات مهمي را از سر گذرانده است ازجمله اين تحولات، افزايش رابطه دوستي قبل از ازدواج است. هدف از انجام پژوهش حاضر، مقايسه سبك هاي دلبستگي و سطح تمايزيافتگي در دانشجويان متأهل داراي رابطه و فاقد رابطه قبل از ازدواج و نحوه نگرش آنان نسبت به ازدواج بود. روش پژوهش حاضريك مطالعه توصيفي از نوع علي مقايسه اي است. جامعه پژوهش شامل تمامي دانشجويان متأهل دانشگاه ازاد اسلامي كرمانشاه درسال 1397-98 (براساس آمار دانشگاه حدوداً 2000 نفر) كه باتوجه به روش پژوهش از ميان آنان به روش نمونه گيري هدفمند تعداد 80 نفر در دوگروه داراي تجربه رابطه قبل از ازدواج (40نفر) وفاقد تجربه رابطه قبل از ازدواج (40نفر) به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. از پرسشنامه هاي دلبستگي بزرگسال كولينز و ريد (1990)، تمايزيافتگي اسكورن و دندي (1998)و  نگرش به نحوه انتخاب همسر لارسون (1993) استفاده ‌شده است. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از تحليل واريانس ANOVA و توسط نرم افزار SPSS نسخه 25 انجام شد. نتايج حاكي از آن بود كه درميان دانشجويان متأهل داراي رابطه و فاقد رابطه قبل از ازدواج تفاوت معناداري ميان سبك‌هاي دلبستگي و سطح تمايزيافتگي (0.05≤P) وجود ندارد. و همچنين در نحوه نگرش به انتخاب همسر در ميان دانشجويان تفاوت معناداري وجود دارد (0.05≥P). مي توان نتيجه گرفت روانشناسان و مشاوران در فرايندهاي مشاوره‌ي قبل از ازدواج به ميزان تمايزيافتگي و دلبستگي افراد و نحوه نگرش آنان نسبت به ازدواج توجه ويژه‌اي داشته باشند.