رايانش با كارايي بالا: الزامات، نيازمندي‏هاي نسل‏هاي آتي و محورهاي تحقيقاتي

حركت فعلي جهان در جهت هرچه توانمندتر كردن سامانه‏هاي رايانش با كارايي بالا، نشان‏دهنده نياز روزافزون به اين فناوري است. بديهي است كه هرچه اين نياز افزايش يابد، اين سامانه‏ها نيز لازم است كه توانمندتر شوند تا بتوانند فعاليت‏هاي بيشتر و سنگين‏تري را اجرا نمايند. در يك نگاه كلان‏نگر، نسل‏هاي آتي رايانش با كارايي بالا در دو دسته كلي قرار مي‏گيرند؛ نسل‏هاي رايانشي مبتني بر فناوري‏هاي نوظهور نظير نورومورفيك و كوآنتوم و نسل‏هاي رايانشي مرسوم كه به سمت Exascale در حال حركت هستند. با توجه به اينكه در آينده نزديك، احتمال عملياتي شدن كامل و استفاده در مقياس وسيع از فناوري‏هاي نوظهور پايين است، در اين مقاله، تمركز بر نسل‏هاي رايانشي مرسوم قرار گرفته و سعي شده است الزامات و نيازمندي‏هاي آنها از جنبه‏هاي سخت‏افزاري و نرم‏افزاري مورد بررسي قرار گيرند. همچنين، فناوري‏هاي هوش مصنوعي و رايانش ابري به عنوان موتورهاي محركه رايانش با كارايي بالا در جهان مورد بررسي قرار گرفته‏اند تا تاثير متقابل آنها بر رايانش با كارايي بالا مشخص گردد. در نهايت، موضوعات و محورهاي تحقيقاتي در سطح جهان كه مورد توجه هستند بررسي و تدوين شده است.