بررسي ترجيحات نوازه‌گيري ادبي و غيرادبي دانشجويان از منظر جنسيت

رابطۀ سالم مدرس و دانشجو مي‌تواند فرصتي براي رشد فردي و تحصيلي فراهم كند. آن‌چه ميان رابطۀ سالم و ناسالم تفاوت ايجاد مي‌كند، استفاده از زبان و رفتاري نوازشي يا سركوب‌گر است كه به آن نوازه مي‌گويند. به طور معمول، زبان نوازه‌ها معيار و غيرادبي است كه نوع ادبي آن، با ‌اين پيش‌فرض ‌كه با تركيب ادبيات و نوازه مي‌توان فرصتي براي كاربرد خلاقانۀ زبان و پيوند زبان، فرهنگ و ادبيات فراهم كرد، مطرح شده است. بدين‌منظور، مطالعۀ حاضر با هدف بررسي ترجيحات نوازه‌گيري دانشجويان به دريافت نوازۀ ادبي و غيرادبي، به روش كمي انجام شد. هدف از بررسي جنسيت، آگاهي از تفاوت و تمايل زنان و مردان به نوازۀ ادبي و غيرادبي است؛ زيرا آنان با وجود رشد در بستر زيستي و فرهنگي مشابه، ممكن است نگرش متفاوتي داشته باشند. حجم نمونه 411 دانشجو (133 مرد، 278 زن) در مقاطع و رشته‌هاي تحصيلي گوناگون بودند كه به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوري داده‌ها، پرسش‌نامۀ محقق ساختۀ نوازه‌هاي ادبي و غيرادبي است. نتايج نشان داد كه زنان به نوازۀ غيرادبي و مردان به نوازۀ ادبي تمايل بيش‌تري دارند. علت انتخاب نوازه‌هاي ادبي توسط مردان و نوازه‌هاي غيرادبي توسط زنان را مي‌توان با ويژگي‌هاي شخصيتي آن‌‌ها، آداب گفتگو ميان زنان و مردان، جايگاه اجتماعي آن‌ها كه منجر به انتخاب زبان نوازه‌ها مي‌شود و عدم وجود رابطه‌اي صميمي ميان مدرس و دانشجوي غيرهمجنس و ويژگي‌هاي‌ متفاوت زبان ادبي و غيرادبي توجيه كرد.