عنوان مقاله :
بررسي تاثير افزايش عرض نمونه زغال‌سنگ ترد بر گسترش ترك و رشد فضاي استخراجي در فرآيند UCG
پديد آورندگان :
شهبازي ، محمدرضا دانشگاه يزد - دانشكده مهندسي معدن و متالورژي , نجفي ، مهدي دانشگاه يزد - دانشكده مهندسي معدن و متالورژي , فاتحي مرجي ، محمد دانشگاه يزد - دانشكده مهندسي معدن و متالورژي , عبداللهي پور ، ابوالفضل دانشگاه تهران - دانشكده مهندسي معدن
كليدواژه :
رشد ترك , روش مدل پيوند موازي خطي (LPBM) , عرض نمونه , UCG
چكيده فارسي :
تبديل زغال‌سنگ برجا به محصولات گازي در زيرزمين را گازكردن زيرزميني زغال‌سنگ (UCG) مي‌نامند. طبق تحقيقات گذشته افزايش تعداد ترك مي‌تواند باعث افزايش رشد فضاي استخراجي شود. بر اين اساس در اين پژوهش اثر افزايش عرض نمونه زغال‌سنگ بر گسترش ترك و رشد فضاي استخراجي در روش UCG با استفاده از روش مدل پيوند موازي خطي (LPBM) مورد بررسي قرار گرفته است. از ديدگاه مكانيك شكست و با تعميم نتايج عددي مشخص گرديد كه براي لايه زغال‌سنگ قرار گرفته در اعماق زياد هر چه نسبت عرض پهنه به ارتفاع لايه زغال‌سنگ كم و تعداد پهنه استخراجي افزايش يابد، پتانسيل گسترش ترك و رشد فضاي استخراجي افزايش مي‌يابد. با افزايش عرض نمونه نسبت به ارتفاع آن بدون در نظر گرفتن عمق قرارگيري لايه زغال‌سنگ ميكروترك‌هاي اوليه بر اثر با روباره سريع‌تر شكل گرفته و شرايط بهتري را براي گسترش فضاي استخراجي فراهم مي‌كنند. با افزايش عرض به ارتفاع نمونه مقدار تردي كاهش يافته و در اين شرايط مدول الاستيسيته تغيير چنداني ندارد. در زغال‌سنگ ترد نرخ افزايش ميكروترك در انتهاي بارگذاري، تردي و مقاومت فشاري تك محوره نسبت به افزايش عرض نمونه رابطه خطي و نرخ افزايش ميكروترك در نقطه اوج نسبت به افزايش عرض نمونه رابطه نمايي مثبت دارد.
عنوان نشريه :
مهندسي تونل و فضاهاي زير زميني
عنوان نشريه :
مهندسي تونل و فضاهاي زير زميني
