شناسايي و رتبه‌بندي عوامل مؤثر بر پذيرش هوش مصنوعي در بخش دولتي و خصوصي

يكي از اصلي‌ترين مسائل توسعه هوش مصنوعي پذيرش به‌كارگيري هوش مصنوعي توسط بخش خصوصي و دولتي است. به عبارت بهتر براي اينكه هوش مصنوعي بتواند در يك كشور يا صنعت به‌كار گرفته شود، ضروري است تا عوامل مهم پذيرش، شناسايي و مورد ارزيابي قرار گيرد. هدف از پژوهش حاضر، شناسايي و رتبه‌بندي عوامل تأثيرگذار بر پذيرش به‌كارگيري هوش مصنوعي در بخش دولتي و بخش خصوصي در كشور ايران است. لذا، ابتدا مجموعه مدل‌ها و عوامل تأثيرگذار بر پذيرش به‌كارگيري هوش مصنوعي از ادبيات و نظرات خبرگان استخراج گرديد و در سه دسته عوامل فناوري، سازماني و محيطي دسته‌بندي شدند. در ادامه، مهم‌ترين عوامل در هر يك از دسته‌ها، از طريق پرسشنامه جمع‌آوري و با استفاده از آزمون رتبه‌بندي فريدمن براي هريك از دسته‌ها بااهميت‌ترين و كم‌اهميت‌ترين معيار تعيين گرديد و به‌منظور وزن‌دهي و اولويت‌بندي عوامل از رويكرد كمي و تكنيك بهترين-بدترين بهره گرفته‌شده است. جامعه آماري شامل 37 نفر از خبرگان فعال هوش مصنوعي در بخش دولتي و 45 نفر از بخش خصوصي بوده است. با توجه به نتايج به‌دست‌آمده، در بخش دولتي 3 عامل مهم پذيرش به ترتيب حمايت مديران ارشد، وجود زيرساخت‌هاي موردنياز هوش مصنوعي و وجود نيروهاي متخصص و توانمند در زمينه هوش مصنوعي و براي بخش خصوصي 3 عامل مهم پذيرش به ترتيب افزايش كارايي و بهره‌وري در نتيجه استفاده از هوش مصنوعي، صرفه‌جويي در هزينه‌ها با به‌كارگيري هوش مصنوعي و سهولت استفاده و يادگيري آسان بوده است.