كاربست گزيده عناصر زبان‌شناسي نقش‌گرا در تحليل انتقادي گفتمان رسانه: موردپژوهي خبر قتل 37 تبعه سعودي

تحليل انتقادي گفتمان، كه به عريان‌سازي نقش واسطه‌گري زبان در (باز)توليد واقعيت مي‌پردازد، از ابزار تحليلي ازجمله منابع زبان‌شناسي نقش‌گرا بهره مي‌جويد. در اين پژوهش، كه با هدف شناساندن و كاربست گزيده اي از ابزار مزبور نگاشته شده‌است، كوشش‌شده تا دونظام آغازگري و گذرايي برروي نمونه‌اي از متون مطبوعاتي پياده‌شود. دراين راستا سرمقاله‌اي از كيهان، كه به قتل سي‌و‌هفت معترض شيعه دولت سعودي مي‌پردازد، گزينش و تحليل شده‌است. نتايج كاربست نشان مي‌دهند نويسنده از نقطه‌نظر آغازگري پيام مدنظر خود يعني انتقاد از واكنش‌ها به رويداد را به‌صورتي زيرپوستي انتقال داده‌است. علاوه‌برآن كوشيده آن را با استفاده از چينش راهبردي آغازگرها در متن مسبوق‌به‌سابقه نشان و آن را در بافت متناسب با ساير رويدادهاي به‌زعم وي نيازمند واكنش قرار‌دهد. تحليل گذرايي حاكي‌است سران عربستان بيشتر در نقش كنش‌گر در فرايندهاي مادي مربوط به ارتكاب جنايات، و سي‌و‌هفت زنداني در نقش كنش‌پذير و دريافت‌كننده اقداماتي نظير شكنجه، جنايت، و ... نمايانده شده‌اند.