مقايسه توليد و شاخص‌هاي بهره‌وري پرورش ميگوي سفيد غربي (Litopenaeus vannamei) با دو روش ذخيره‌سازي مستقيم و اجراي دوره نوزادگاهي

نوزادگاهي باعث بهبود شاخص‌هاي رشد و افزايش راندمان توليد مي‌شود. در اين تحقيق مقايسه بين شاخص‌هاي رشد، وزن نهايي برداشت، بازماندگي و ضريب تبديل غذايي بين دو گروه ميگوي نوزادگاهي شده و نوزادگاهي نشده صورت گرفت. براي اين منظور تعداد 819000 قطعه پست لارو 12 با تراكم 13 قطعه در مترمربع در 9 استخر ذخيره‌سازي و 90 روز پرورش داده شد. به همين تعداد پست لارو با تراكم 4000 قطعه در مترمكعب به مدت 30 روز در گلخانه مرحله نوزادگاهي را سپري كرده، سپس در 9 استخر با تراكم 13 قطعه در مترمربع ذخيره‌سازي و به مدت 60 روز پرورش داده شد. زيست‌سنجي هر 15 روز يك‌بار انجام شد، فاكتورهاي فيزيكو شيميايي آب به‌ صورت پنج روز يك‌بار اندازه‌گيري و ثبت شد. وزن نهايي ميگوهاي نوزادگاهي شده 0.51±28.13 و ميگوهاي نوزادگاهي نشده 0.67±17.22 رسيد كه تفاوت معني‌داري را نشان مي‌دهد (0.05 P) .احتمالاً به دليل فعال شدن رشد جبراني ميگوهاست. نرخ رشد روزانه در گروه نوزادگاهي 0.01±0.21 نسبت به گروه نوزادگاهي نشده 0.01±0.15 به‌ طور معني‌داري افزايش داشت. همچنين ضريب تبديل غذايي به ‌طور معني‌داري كاهش داشت. بنابراين، بر اساس اين مطالعه مي‌توان بيان كرد، توليد ميگو با استفاده از ميگوهاي نوزادگاهي شده علاوه بر كاهش طول دوره پرورشي كه خطر بروز بيماري را كاهش مي‌دهد، با كاهش غذاي مصرفي و افزايش وزن و مقدار توليد ميگو، افزايش بهره‌وري به‌همراه دارد.