تحليل تأثير شاهنامه بر نام‌ گذاري‌هاي دوران غزنوي و سلجوقي به كمك نظريۀ تاريخ ذهنيت‌ها

تأثير شاهنامه در ذهنيت ايراني ابعاد مختلفي دارد كه جنبه‌اي از آن، تأثيري است كه بر نام‌گذاري‌هاي ايرانيان بر فرزندانشان نمود يافته ‌است. ازآنجاكه در مطالعات شاهنامه از منظر تاريخ ذهنيت‌ها در شكل‌دهي روح زمانه‌هاي مختلف به شاهنامه توجه نشده ‌است، بررسي و تحليل نمودهاي آن مي‌تواند افقي جديد در مطالعات شاهنامه پيش‌روي ما بگشايد. در اين پژوهش كه به روش توصيفي ـ تحليلي انجام‌شده است، از ديدگاه تاريخ ذهنيت‌ها (ذهنيت عامه)، تأثير شاهنامه بر نام‌گذاري‌هاي اعيان در دوران غزنوي و سلجوقي بررسي‌شده است تا نمودي از اين تأثير بر ذهنيت عامه و روح زمانۀ دوران غزنوي و سلجوقي آشكار شود. يافته‌ها نشان مي‌دهد پس از مدتي كه از زمان حضور اين حاكمان در ايران مي‌گذرد، نام‌هايي كه براي فرزندان خود برمي‌گزينند، ايراني ـ شاهنامه‌اي مي‌شود و اين رويكرد حاصل تأثير شاهنامه بر رفتار اعيان از مجراي پندارهاي عامه و ذهنيت عامه است كه روح زمانۀ ويژه‌اي منطبق با گرايش‌هاي ايراني ـ شاهنامه‌اي را در فضاي انديشگاني جامعه به وجود آورده بود.