بررسي رابطه خودكارآمدي و عملكرد تحصيلي در دختران با رويكرد فراتحليل

مقدمه و هدف: در طول دو دهه اخير محققان زيادي به بررسي رابطه خودكارآمدي و عملكرد تحصيلي در دختران پرداخته اند كه نتايج متفاوتي به دست آمده است؛ بنابراين لزوم استفاده از پژوهش فراتحليل جهت ارائه نتيجه كلي احساس مي شود. پژوهش حاضر با هدف تركيب مطالعات انجام شده در حوزه اثربخشي خودكارآمدي بر عملكرد تحصيلي دختران انجام شده است.مواد و روش ها: روش مورد استفاده در اين پژوهش فراتحليل مي‌باشد. جامعه آماري پژوهش شامل مطالعات در دسترس بود كه در بين سال‌هاي 1382 تا 1400 و 2002 تا 2021 منتشر شده بود. به منظور جمع‌آوري اطلاعات از چك ليست مشخصات طرح‌هاي پژوهشي مصرآبادي (1389) استفاده شد. پس از بررسي ملاك‌هاي ورود و خروج، 127 اندازه اثر از 99 مطالعه داراي شرايط فراتحليل به دست آمد. به منظور تجزيه و تحليل داده‌ها از تحليل حساسيت، نمودار قيفي، مدل‌هاي ثابت و تصادفي و تحليل ناهمگني با استفاده از CMA استفاده شد.يافته‌ها: تحليل اطلاعات حاصل از پژوهش‌ها نشان داد كه ميانگين اندازه اثر كلي پژوهش‌هاي مورد بررسي براي مدل اثرات ثابت 0/422 و براي مدل اثرات تصادفي 0/437 است. با توجه به ناهمگوني اندازه‌هاي اثر، نوع نمونه مورد استفاده در پژوهش‌ها به عنوان متغيرهاي تعديل كننده بررسي شد. نتايج نشان داد كه اندازه اثر رابطه خودكارآمدي با عملكرد تحصيلي دختران در پژوهش‌هايي كه از دانش آموزان راهنمايي به عنوان نمونه استفاده شده، نسبت به ساير پژوهش‌ها بيشتر است. همچنين نتايج نشان دادند كه از ميان انواع خودكارآمدي، خودكارآمدي اجتماعي بيشترين ارتباط را با عملكرد تحصيلي دختران دارد.بحث و نتيجه‌گيري: بر پايه اندازه اثرهاي به دست آمده مي‌توان دريافت كه بين خودكارآمدي و عملكرد تحصيلي دختران رابطه وجود دارد.