مدل كيفي تمايل به جراحي زيبايي بانوان در دوره كرونا

ﻫﺪف: ﻫﺪف ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺮرﺳﯽ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﺷﻨﺎﺳﺎﻧﻪ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﭘﺎﻧﺪﻣﯽ ﮐﺮوﻧﺎ ﺑﺮ ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﺟﺮاﺣﯽ زﯾﺒﺎﯾﯽ در ﺑﯿﻦ زﻧﺎن ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روﯾﮑﺮد ﮐﯿﻔﯽ و روش ﭘﺪﯾﺪارﺷﻨﺎﺳﯽ ﺑﺮاﺳﺎس ﻣﺪل ﮔﺮاﻧﺪد ﺗﺌﻮري ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر درك ﺑﻬﺘﺮ اﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪه از ﻣﻨﻈﺮ ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻫﺪف ﺑﻮد. روش: ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روﯾﮑﺮد ﮐﯿﻔﯽ و روش ﭘﺪﯾﺪارﺷﻨﺎﺳﯽ و ﺑﺮ اﺳﺎس ﻣﺪل ﮔﺮاﻧﺪد ﺗﺌﻮري ﺑﻪ اﻧﺠﺎم رﺳﯿﺪ. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ روﯾﮑﺮد ﮐﯿﻔﯽ ﺗﺤﻘﯿﻖ در اﯾﻦ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ اﺑﺰار ﮔﺮدآوري اﻃﻼﻋﺎت، ﻣﺼﺎﺣﺒﻪ ﻧﯿﻤﻪ ﺳﺎﺧﺖ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﺑﻮد و ﺟﺎﻣﻌﻪ ﻣﻮرد ﺑﺮرﺳﯽ ﺑﺎﻧﻮان ﺳﺎﮐﻦ ﺷﻬﺮ اﯾﻼم ﺑﻮدﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺟﺮاﺣﯽ زﯾﺒﺎﯾﯽ در اﯾﺎم ﭘﺎﻧﺪﻣﯽ ﮐﺮوﻧﺎ داﺷﺘﻪ اﻧﺪ ﮐﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮي ﻫﺪﻓﻤﻨﺪ، ﺗﻌﺪاد 16ﻧﻔﺮ از اﯾﻦ اﻓﺮاد در ﺳﻨﯿﻦ 20-65ﺳﺎﻟﻪ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪﻧﺪ. ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎ: در ﺧﺼﻮص ﺗﺎﺛﯿﺮات ﭘﺎﻧﺪﻣﯽ ﮐﺮوﻧﺎ ﺑﺮ ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﺟﺮاﺣﯽ زﯾﺒﺎﯾﯽ دو ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﺘﻀﺎد ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ ﺷﺪﻧﺪ؛ دورﮐﺎري ﻫﺎي ﻧﺎﺷﯽ از ﭘﺎﻧﺪﻣﯽ ﺗﺎﺛﯿﺮ ﻣﺜﺒﺖ ﺑﺮ ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﺟﺮاﺣﯽ زﯾﺒﺎﯾﯽ زﻧﺎن داﺷﺘﻪ و در ﻣﻘﺎﺑﻞ اﺛﺮات ﻣﻨﻔﯽ از ﻗﺒﯿﻞ ﺗﺮس از اﺑﺘﻼ ﺑﻪ ﮐﺮوﻧﺎ، اﺳﺘﻔﺎده از ﭘﻮﺷﺶ ﻣﺎﺳﮏ در ﻣﺤﻞ ﮐﺎر و ﺳﺎﯾﺮ اﻣﺎﮐﻦ ﻋﻤﻮ ﻣﯽ و ﮐﺎﻫﺶ ﻣﺮاﺳﻢ و ﺑﺎزدﯾﺪﻫﺎي اﻗﻮام و آﺷﻨﺎﯾﺎن ﺗﻤﺎﯾﻞ ﺑﻪ ﺟﺮاﺣﯽ زﯾﺒﺎﯾﯽ را ﮐﺎﻫﺶ داده اﺳﺖ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎي ﭘﮋوﻫﺶ ﻧﺸﺎن ﻣﯽ دﻫﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮﯾﻦ ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ اﺑﻌﺎد ﮐﯿﻔﯽ ﮔﺮاﯾﺶ زﻧﺎن ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﯽ زﯾﺒﺎﯾﯽ در اﯾﺎم ﭘﺎﻧﺪﻣﯽ ﮐﺮوﻧﺎ، ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺑﻌﺪ اﺻﻠﯽ ﺧﻮداﻧﮕﺎره ﻣﻨﻔﯽ زﻧﺎن ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ و از اﯾﻦ ﻣﻨﻈﺮ ﻋﺎﻣﻞ ﭘﻨﻬﺎن ﻧﻤﻮدن ﻣﻌﺎﯾﺐ ﻓﻮﻗﺎﻧﯽ ﺻﻮرت ﺑﻪ دﻟﯿﻞ اﺳﺘﻔﺎده از ﻣﺎﺳﮏ در اﯾﺎم ﭘﺎﻧﺪﻣﯽ، آﻧﻬﺎ را ﺗﺸﻮﯾﻖ ﺑﻪ ﻋﻤﻞ زﯾﺒﺎﯾﯽ در ﺑﺨﺶ ﻫﺎي ﻓﻮﻗﺎﻧﯽ ﺻﻮرت ﻧﻤﻮده اﺳﺖ؛ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ اﻧﺰواي اﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﻧﺎﺷﯽ از ﮐﺮوﻧﺎ ﮐﻪ از ﻣﻘﻮﻟﻪ ﻫﺎي ﺗﺮس از ﻃﺮد ﺷﺪن ﺑﻮده آﻧﻬﺎ را ﺑﻪ ﻋﻤﻞ ﺟﺮاﺣﯽ زﯾﺒﺎﯾﯽ ﺗﺸﻮﯾﻖ ﻧﻤﻮده اﺳﺖ.