بررسي تأثير شاخص‌هاي دمايي داخل خودرو بر پارامترهاي فيزيولوژيك رانندگان تاكسي در دو فصل زمستان و تابستان

مقدمه: پارامتر‌هاي فيزيولوژيك تحت تأثير عوامل مختلف از جمله دماي محيط است. هدف از انجام پژوهش حاضر، بررسي تأثير شاخص‌هاي دمايي داخل خودرو بر پارامترهاي فيزيولوژيك رانندگان تاكسي در دو فصل زمستان و تابستان بود. روش‌ها: اين مطالعه به صورت هم‌گروهي آينده‌نگر بر روي 29 راننده تاكسي در دو نوبت صبح و عصر در دو فصل زمستان و تابستان انجام شد. شاخص‌هاي دمايي شامل دماي تر گويسان (Wet bulb glob temperature يا WBGT)، دماي خشك، دماي گويسان و رطوبت نسبي و پارامترهاي فيزيولوژيك شامل ضربان قلب، اكسيژن خون، دماي گردن و دماي انگشتان دست اندازه‌گيري گرديد. آناليز داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي Wilcoxon و Paired t در نرم‌افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: ميانگين سن رانندگان، 52.2 سال بود. ميانگين دماي خشك و WBGT در زمستان به ترتيب در نوبت صبح 32.2 و 15.6 درجه سانتي‌گراد و در نوبت عصر 22.3 و 14.2 درجه سانتي‌گراد و در تابستان به ترتيب در نوبت صبح 34.2 و 22.6 درجه سانتي‌گراد و در نوبت عصر 38.4 و 24.5 درجه سانتي‌گراد گزارش شد. اختلاف معني‌داري بين پارامترهاي دماي خشك، دماي گويسان، WBGT، رطوبت نسبي، اكسيژن خون، ضربان قلب، دماي گردن و دماي انگشتان دست بين دو فصل زمستان و تابستان وجود داشت (0.050 P). نتيجه‌گيري: پارامترهاي فيزيولوژيك رانندگان تحت تأثير تغييرات دماي محيط قرار دارد و با اين كه دماي داخل كابين در حد استاندارد مي‌باشد، اما افراد به طور كلي در زمستان داراي ضربان قلب بالاتري هستند. همچنين، دماي پوست انگشتان نسبت به دماي گردن به شدت تحت تأثير دماي محيط قرار مي‌گيرد.