فشار مراقبتي در مراقبان بيماران نورولوژيك و عوامل مرتبط با آن

مقدمه: فشار مراقبتي در ﻣﺮاﻗﺒﺎن بيماران نورولوژيك، ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﻛﺎﻫﺶ ﻛﻴﻔﻴﺖ زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺮاﻗبان، ﻛﻴﻔﻴﺖ ﻣﺮاﻗﺒﺖ انجام ﺷﺪه و در ﻧﺘﻴﺠﻪ، ﻛﺎﻫﺶ ﻛﻴﻔﻴﺖ زﻧﺪﮔﻲ ﺑﻴﻤﺎر مي‌شود. شناسايي عوامل تعيين‌كننده فشار مراقبتي با هدف ارتقاي كيفيت مداخلات مراقبان، كمك‌كننده مي باشد. پژوهش حاضر با هدف تعيين فشار مراقبتي در مراقبان بيماران نورولوژيك و عوامل مرتبط با آن انجام شد.روش‌ها: اين مطالعه از نوع توصيفي- تحليلي بود كه بر روي 202 نفر از مراقبان اصلي بيماران نورولوژيك استان گلستان كه به علت آسيب نورولوژيك تحت مراقبت قرار داشتند، انجام گرديد. نمونه‌ها به روش در دسترس انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از پرسش‌نامه‌ سلامت عمومي (General Health Questionnaire يا GHQ) و سياهه فشار مراقبتي (Caregiver Burden Inventory يا CBI) به همراه متغيرهاي دموگرافيك جمع‌آوري شد. داده‌هاي به دست آمده با استفاده از آزمون‌هاي توصيفي Mann-Whitney، ضرايب همبستگي Pearson و Spearman در نرم‌افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: 88 درصد مراقبان تحت فشار مراقبتي متوسط و شديد قرار داشتند. ميانگين فشار مراقبتي مراقبان بيماران مبتلا به Multiple sclerosis (MS) از ميانگين فشار مراقبتي مراقبان ساير بيماران به طور معني‌داري كمتر بود (0.003 = P). مراقبان بيماراني كه بيمار توان خيلي كمي داشت، در مقايسه با مراقبان بيماراني كه بيمار داراي توان زيادي بود، به طور معني‌داري فشار مراقبتي بيشتري را تجربه مي‌كنند (0.008 = P).نتيجه‌گيري: با توجه به بالا بودن ميزان فشار مراقبتي، حمايت و پشتيباني از خانواده‌هاي بيماران ضروري به نظر مي‌رسد. در اين راستا، تدوين سيستم مناسب ارجاع، آماده‌سازي رسمي براي مراقبت و تهيه برنامه آموزش مراقبت قبل از ترخيص از بيمارستان مناسب مي‌باشد.