همبستگي حالات عاطفي منفي با پنهان‌سازي دانش: تبيين نقش ميانجي بي‌تفاوتي اخلاقي و تعديل‌گر رهبري اخلاقي در كاركنان دانشگاه علوم پزشكي اصفهان

مقدمه: سرمايه‌هاي دانشي در سازمان با تسهيم دانش در محيط كار به وجود مي‌آيد و مهم‌ترين ويژگي مديريت دانش، جلوگيري از پنهان‌سازي دانش است؛ چرا كه پنهان‌كاري علمي مضرات زيادي را متوجه سازمان‌ها به ويژه در بخش سلامت مي‌سازد. بنابراين، هدف از انجام پژوهش حاضر، شناسايي عوامل رفتاري مؤثر بر پنهان‌سازي دانش در بين كاركنان دانشگاه علوم پزشكي اصفهان بود.روش‌ها: اين مطالعه از نوع توصيفي همبستگي بود كه به صورت مقطعي در پاييز و زمستان سال 1399 اجرا شد. جامعه آماري تحقيق را كاركنان دانشگاه علوم پژشكي اصفهان تشكيل داد كه با استفاده از جدول 291Morgan نفر به عنوان نمونه به صورت تصادفي ساده انتخاب شدند. داده‌هاي تحليلي با استفاده از پرسش‌نامه‌هاي Positive and Negative Affect Schedule (PANAS)، رهبري اخلاقي (Ethical Leadership Scale يا ELS)، بي‌تفاوتي اخلاقي (Propensity to emotionally indifference scale) و پنهان‌سازي دانش (Knowledge hiding scale) جمع‌آوري گرديد و به روش مدل‌يابي معادلات ساختاري در نرم‌‌افزارهاي SPSS و Smart-PLS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.يافته‌ها: همبستگي ميان حالات عاطفي منفي و پنهان‌سازي دانش (0.132 = t، 0.928 r) و تأثير نقش تعديل‌گر رهبري اخلاقي بر همبستگي ميان حالات عاطفي منفي و پنهان‌سازي دانش (0.352 = r، 1.856 = r) و همچنين، همبستگي حالات عاطفي منفي و بي‌تفاوتي اخلاقي (0.030 = t، 0.210 r) مورد تأييد قرار نگرفت، اما همبستگي ميان حالات عاطفي منفي با بي‌تفاوتي اخلاقي (0.434 = t، 3.794 r) و بي‌تفاوتي اخلاقي با پنهان‌سازي دانش (0.506 = t، 4.013 r) و نقش ميانجي بي‌تفاوتي اخلاقي در همبستگي ميان حالات عاطفي منفي و پنهان‌سازي دانش [0.623 = Z=2/706variance accounted for، (VAF) ] تأييد شد.نتيجه‌گيري: كاركنان داراي حالات عاطفي منفي، بي‌تفاوتي اخلاقي را به‌ عنوان يك فرايند شناختي ثانويه فعال و قواعد اخلاقي شخصي‌شان را هرچه بيشتر مبهم مي‌كنند كه اين امر آن‌ها را به سمت پنهان كردن دانش مورد درخواست ساير اعضا سوق مي‌دهد.