عنوان مقاله :
بررسي اثر اسانس باريجه بر تحمل و وابستگي به مرفين در موش سوري نر
پديد آورندگان :
فرخ مهر ، گلرخ دانشگاه آزاد اسلامي واحد اروميه - دانشكده دامپزشكي - گروه پاتوبيولوژي , نجفي ، قادر دانشگاه آزاد اسلامي واحد اروميه - دانشكده دامپزشكي - گروه پاتوبيولوژي , عباسي ملكي ، سعيد دانشگاه علوم پزشكي كرمانشاه - مركز تحقيقات دارويي، دانشكده داروسازي، موسسه سلامت - گروه فارماكولوژي و سم شناسي
كليدواژه :
اسانس , باريجه , پرش , وابستگي مرفين , تحمل
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: سيستم اوپيوئيدي نقش كليدي در تحمل و وابستگي به اوپيوئيدها ايفاء ميكند. از سويي، نشان دادهاند كه سيستم اوپيوئيدي در اثر ضد دردي عصاره باريجه نقش دارد؛ بنابراين، هدف مطالعه حاضر بررسي اثر اسانس باريجه بر تحمل و وابستگي به مرفين در موش سوري ميباشد. روش تحقيق: در اين مطالعه تجربي ۶۰ سر موش آلبينو به ۱۰ گروه ۶ تايي بهقرار زير تقسيم شدند: حامل (ml/kg10)، ديازپام(mg/kg 5) و اسانس باريجه ( 20، 40 mg/kg و10). وابستگي و تحمل به مرفين با تزريق سه بار در روز آن و به مدت 3 روز القا شد. در مرحله تحمل موشها نيم ساعت قبل تزريق مرفين، داروها را به شكل داخل صفاقي دريافت نمودند. در مرحله وابستگي نيز داروها فقط در روز چهارم (تست) تزريق شدند. علايم سندرم محروميت در طي 30 دقيقه ثبت شدند. دادهها با نرمافزار SPSS 20 و آزمونهاي آماري ANOVA و كروسكال واليس و تستهاي تعقيبي توكي و بنفروني به ترتيب مورد آناليز قرار گرفتند. يافتهها: دوزهاي mg/kg 20 و 40 اسانس باريجه در مرحله تحمل و تنها دوز بالاي (mg/kg40) اسانس سبب كاهش تعداد پرش در مرحله وابستگي شدند. ساير رفتارها (شامل اسهال، دلپيچه، روي دوپا ايستادن، بالارفتن، سگ خيسي، خود تيماري و دندانقروچه) نيز در هر دو مرحله كاهش يافتند. نتيجهگيري: اسانس باريجه سبب كاهش تحمل و وابستگي به مرفين شده و احتمالاً ميتواند بعد آزمايشها تكميلي جهت درمان وابستگي به اوپيوئيدها مفيد باشد.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي بيرجند
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي بيرجند