عنوان مقاله :
بررسي اثر مهاركنندگي عصاره آبي گياه بنه (Pistacia atlantica)بر روي ايزولههاي اشريشيا كلي پاتوژن و كانديدا آلبيكنس جدا شده از نمونههاي ادراري و واژينال
پديد آورندگان :
زارع بيدكي ، مجيد دانشگاه علوم پزشكي بيرجند - مركز تحقيقات بيماريهاي عفوني , قاسمي ، فرحناز دانشگاه علوم پزشكي بيرجند - كميته تحقيقات دانشجويي , الهياري ، الهه دانشگاه علوم پزشكي بيرجند - دانشكده بهداشت - گروه آمار زيستي و اپيدميولوژي , اشرفي پور ، مصطفي دانشگاه علوم پزشكي مشهد - دانشكده پزشكي - گروه انگل شناسي و قارچ شناسي پزشكي , محمد پرست طبس ، پوريا دانشگاه علوم پزشكي بيرجند - كميته تحقيقات دانشجويي , نيكومنش ، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي بيرجند - مركز تحقيقات بيماريهاي عفوني
كليدواژه :
كانديدا آلبيكنس , اشرشيا كلي , گياه بنه , واژنيت كانديديايي , عفونت ادراري
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: گياه بنه (Pistacia atlantica) از جمله گياهان دارويي بومي ايران و با خاصيت ضد ميكروبي شناخته شده ميباشد. لذا هدف از اين مطالعه بررسي خواص ضد باكتريايي و ضد قارچي عصاره آبي برگ درخت بنه بر روي ايزوله هاي باليني اشرشيا كلي و كانديدا آلبيكنس در شرايط آزمايشگاهي مي باشد. روش تحقيق: در مطالعه آزمايشگاهي حاضر، حداقل غلظت مهاركنندگي و حداقل غلظت كشندگي عصاره آبي گياه بنه بر روي 60 ايزوله اشرشيا كلي و 60 ايزوله كانديدا آلبيكنس، طبق پروتكل موسسه استاندارد آزمايشگاه و بالين (CLSI) در رنج 0.125-100 ميليگرم / ميليليتر عصاره انجام شد. سپس دادهها با استفاده از آزمونهاي نانپارامتريك با نرمافزار Rدر سطح معنيداري P 0.05 تجزيه و تحليل شدند. يافتهها: ميانگين حداقل غلظت مهاركنندگي عصاره بنه براي ايزولههاي باليني اشرشيا كلي و كانديدا آلبيكنس بهترتيب برابر 1.0±45.3 و 1.1±43.7 ميليگرم بر ميليليتر بود. مقايسه حداقل غلظت مهاركنندگي رشد و كشندگي ايزولههاي باليني با سويه استاندارد اشرشياكلي نيز اختلاف معنيداري نداشت (P 0.05) در صورتيكه سويه استاندارد كانديدا آلبيكنس با ايزولههاي باليني اين قارچ تفاوت معنيداري داشتند (P 0.001). نتيجهگيري: مطالعه حاضر نشان داد، عصاره آبي برگ گياه بنه بر روي ايزولههاي باليني اشرشيا كلي و كانديدا آلبيكنس مورد مطالعه داراي خاصيت بازدارندگي ميباشند، لذا اين امكان وجود دارد كه از عصاره آبي اين گياه به تنهايي و يا با استفاده از ساير داروها براي درمان عفونتهاي مجاري ادراري و واژينال استفاده نمود.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي بيرجند
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي بيرجند