مطالعه تطبيقي مباني تفسيري ابن‌عاشور و محمدحسين فضل الله

شناخت مباني تفسيري مفسران مختلف در فهم تفاسيرشان نقش به سزايي دارد؛ عمده­ مفسران مباني تفسيري خويش را در مقدمات تفاسيرشان ذكر كرده اند؛ الطاهر ابن‌عاشور از مفسران بزرگ مكتب خلفاست؛ هم­چنين حسين فضل الله از مفسران و پژوهشگران مكتب تشيع است، اين دو مفسر هر چند تفاسير ارزشمندي نگاشته اند اما با گذشت سالهاي زيادي از نوشتن اين تفاسير، هنوز اين تفاسير به جايگاه شايسته خويش نرسيده اند و هم­چنان از بسياري جنبه ها ناشناخته مانده اند. به جهت اهميتي كه اين دو تفسير دارند و هم­چنين به خاطر نقشي كه اين دو تفسير مي توانند در نزديكي ديدگاههاي دو مكتب تشيع و تسنن ايفا كنند، اين قلم جهت معرفي اين مفسران با مراجعه به اين تفاسير با شيوه­ تحليلي تطبيقي مباني تفسيري اين مفسران را استخراج و وجوه اتفاق و اختلاف آنها را بيان نموده است كه جز در مورد نسخ، در بسياري از موارد مباني تفسيري بسيار نزديك و مطابق داشته اند.