نقش صادقين(ع) در شكل‌گيري وحدت مسلمانان در مسئله قرائت قرآن

ائمه(ع) همواره منادي وحدت و همبستگي مسلمانان در زمينه‌هاي مختلف از جمله قرائت قرآن بودند. در اين ميان، نقش امامان باقر(ع) و صادق(ع) به علت همزماني با شيوع پديده اختلاف قرائات در عالم اسلامي و هم‌عصري با قرّاء مشهور از جمله قاريان هفت‌گانه حائز اهميت است. صادقين(ع) در مواجهه با جريانهاي مختلفي كه در عصر آنان در زمينه قرائات شكل گرفته بود، دو رويكرد اصلي را در جهت حفظ وحدت و همبستگي مسلمانان در مسئله قرائت قرآن اتخاذ كردند: 1. دفاع از اصالت نزول و قرائت واحد قرآن؛ 2. به رسميت شناختن قرائات مشهور. ايشان با پذيرفتن جريان غالب قرائي در عالم اسلام، پيروان خود را به همسو شدن با كليت جامعه اسلامي كه به سردمداري قاريان برجسته اداره مي‌شد و اهتمام ويژه‌اي به حفظ سنت قرائت رسول اكرم(ص) داشت، فراخوانده و سعي كردند هرگونه مرزبندي در قرائت قرآن را در بين گروههاي مختلف اسلامي از ميان بردارند. صادقين(ع)، مردم را از پيوستن به جريان شاذ قرائي بر حذر داشتند و با جريان ديگري كه به پيشگامي غلات شكل گرفته و عامدانه در صدد رواج انديشه تحريف و مسائل اختلافي در جامعه اسلامي بودند، به شدت برخورد كردند؛ با اين حال، آثار تخريبي جريان غلات هم چنان در برخي از نقل‌هاي مربوط به قرائات وجود دارد كه در اين پژوهش با رويكرد تحليلي و انتقادي به آنها پرداخته شده است.