بررسي رهيافت و اشكالات تئوديسۀ «جبران الهي» مك‌كورد آدامز

مسئله «شر» كه از آن تعبير به «پناهگاه الحاد» مي‌شود، در كلام جديد بحثي زنده و پوياست كه با تقريرات و نيز دفاعيات و تئوديسه‌هاي متعدد مواجه است. «تئوديسه جبران الهي» تلاشي الهياتي از سوي «مك كورد آدامز» براي تبيين چگونگي سازگاري منطقي شرور با خداي مطلقاً خيرخواه است كه كمتر به زوايا و نقد آن توجه شده است. در اين پژوهش با روش تحليل محتوا، سعي در تبيين اين رهيافت شده و به بيان و ارزيابي اشكالات و دفاعيات آن پرداخته شده است. آدامز در رهيافت خود سعي در تغيير نگاه به مسئله شر از «مسئله‌اي انتزاعي» به «مسئله‌اي وجودي» دارد و با عبور از پاسخ‌هاي ابزار انگارانه مبتني بر بهترين جهان ممكن به ارتباط وجودي و معنابخش شرور ورود نموده و تعالي بخشي شرور را از طريق اتصال و همگوني وجودي با خداوند كه والاترين پاداش و جبران الهي است، مطرح ‌مي‌سازد. هچنين وي بر ناقص بودن درك ما از اهداف الهي، توصيه به خروج از حالت تدافعي در مواجهه با مسئله شرور، تمركز بر ذات بي‌نهايت خير الهي و تجارب خداگونه تأكيد نموده است. از جمله اشكالات اين نظريه تقابل فلسفه و دين در مسئله شر، عدم الزام اخلاقي خداوند، عدم كفايت جبران، عدم توجيه اين جهاني شرور، عدم تلاش براي كاهش شرور مي‌باشد.