تجربه زيسته كاركنان بخش خدمات از وضعيت شغلي و استخدامي شان: يك مطالعه كيفي پديدارشناختي

هدف: تحقيق حاضر با هدف بررسي تجربه زيسته ي كاركنان شركتي شاغل در بخش خدمات از وضعيت شغلي و استخدامي شان انجام شد. روش پژوهش: تحقيق حاضر كيفي و از نوع پديدارشناسي توصيفي است. جامعه ي تحقيق كليه كاركنان شركتي شاغل بخش خدمات در دانشگاه گيلان بود. مشاركت كنندگان در تحقيق نيز به شيوه ي هدفمند و متمركز بر ملاك انتخاب شدند. تعداد آنها نيز با توجه به اشباع نظري 9 نفر انتخاب شد. ابزار جمع آوري اطلاعات نيز مصاحبه نيمه ساختاريافته بود. يافته ها با استفاده از شيوه ي كولايزي تحليل شدند. در نتيجه ي تحليل 5 مضمون اصلي و  بيست و يك مقوله ي فرعي به دست آمد كه اولين مضمون اصلي بي عدالتي بود كه شامل مقوله هاي فرعي قضاوت غيرمنصفانه، احساس تبعيض، احساس ظلم و احجاف، فشار كاري بالا انتظارات كاري بالا و عدم حمايت مي شد. دومين ممضون اصلي حرمت خود پايين با مقوله هاي فرعي فقدان اعتبار، ديده نشدن، تحقير شدن، عدم ارزش گذاري، عدم حرمت و احترام و عدم درك شدن بود. مضمون اصلي سوم فقدان انگيزه پيشرفت بود كه شامل مقوله هاي درماندگي و نااميدي از تغيير وضعيت موجود و عدم ترفيع و ارتقاء شغلي مي باشد. مضمون اصلي چهارم عدم بهره مندي از امتيازات شغلي بود كه شامل مقوله هاي فرعي كمي حقوق، تاخير در دريافت حقوق، نداشتن وام، فقدان بيمه تكميلي و فقدان مرخصي مي شد و مضمون اصلي پنجم فقدان رضايت شغلي است كه شامل مقوله هاي فرعي فقدان انگيزه، ناامني و بي ثباتي شغلي مي باشد. نتيجه گيري: يافته هاي تحقيق حاضر نشان داد كه كاركنان شركتيِ بخش خدمات، تجربه روان شناختي مثبتي از وضعيت شغلي خويش ندارند. اين يافته ها براي مديران شركت هاي كاريابي و كارفرمايان قابل استفاده است.